- چرا کبالیستها به هر یک از ما توصیه می کنند که علم کبالا را یاد بگیریم؟
- روح چیست؟ چگونه او رشد کرده و گسترش می یابد؟
- آیا خارج از ما چیزی وجود دارد، یا این فقط یک رویاست؟
- کبالیستها چه کسانی هستند؟
- چگونه می توانیم بدانیم که ما که هستیم، از کجا آمده و به کجا خواهیم رفت؟

"يهودا اشلگ" (بعل هسولام) در کتاب خود توضيح ميدهد که هر کس، مطمئناً  به نقطه ای خواهد رسيد، که بخواهد به روحانيت و الاهيت برسد. و تنها وسيله برای رسيدن به اين موقعیت، آموزش علم کبالا می باشد. در کتابهای کبالا قدرت ماوراء طبیعت (شفا دهنده)  و کيفيت بی همتايی وجود دارد که باآنکه انسان نمی تواند چيزی را که مطالعه می کند بفهمد، با وجود این، ميل بسيار زياد او برای درک آن، باعث می شود که در حين آموزش نوری از عالم روحانی بر او بدرخشد. ولی چون هنوز به آن مرحله نرسيده که گنجايش گرفتن کامل آن نور بزرگ را داشته باشد، در حين آموزش کبالا آن نور برای او توفيق و برکتی می آورد تا او را به بالا ترين مرحله روحانيت  برساند.

این قدرت ماوراء طبیعت چیست؟

او توضیح میدهد: هر یک از ما دارای روح هستیم ولیکن این روح در درون ما بی حس و خفته است. برای برانگیختن و گشودن روح خود بصورتی که بتواند نور تعالی را جذب کند باید آن را رشد و گسترش دهیم. و این رشد و گسترش بوسیله نور الهی انجام می گیرد. دلیل آنکه تا کنون ما پیشرفت کافی در راه روحانیت نکرده ایم آنست که قادر به دریافت این نور نگشته ایم.

چگونه می توانیم از این به بعد موفق به دریافت نور الهی شویم؟ اگر هنگام آموزش، دائماً به یاد داشته باشیم که هدف ما از این آموزش علم کبالا چیست –  نه فقط برای درک آن بوسیله عقل و منطق، بلکه اگر بخواهیم که به آن برسیم و احساس کنیم که چگونه آن قسمتی از وجود ما می گردد و در درون ما تأثیر می گذارد – در این صورت موفق خواهیم شد که نور الهی را بسوی خود جذب نماییم. غیر از ما فقط نور الهی، پروردگار، وجود دارد و هر چه که ما تصور کنیم - عالم های روحانی، عالم ما، و هر چه که بفکر ما می رسد که در جهان وجود دارد، در حقیقت در درون ما می باشد. آنچه بنظر ما می رسد که در خارج از ما موجود است در واقع فقط یک رویا و خیال است. کسی که موفق به رسیدن به عالم والا بشود خواهد دید که در واقع همه چیز در وجود انسان است.

هنگام آموزش (حتی اگر کسی به تنهائی مشغول خواندن این کورس باشد) باید تصور کنیم که ما به یک گروه بزرگ، مشترک و خاصی تعلق داریم با یک نیاز بیکران، نیاز به کسب روحانیت. به این صورت ظرفیت مشترکی بوجود می آوریم که نور روحانی را در خود جذب می نماید. در روحانیت واژه زمان و مکان وجود ندارد بلکه خواست انسان بنیان کننده واقعیت او است. بسیار مهم است که بدانیم، اکنون قدرت بزرگی از عالم والا به ما می رسد، قدرتی که برای پیشرفت روحانی به ما کمک می کند. به تدریج ما آن را احساس کرده وخواهیم دید. این موضوع بسیار مهم است.

در این کورس ما هر بار از کتاب دیگری استفاده خواهیم کرد و هدف ما در این مرحله، آموزش پایه های اصلی علم کبالا است. (اگر سوالی پیش بیاید، می توانید آن را به آدرس ما، farsikab@gmail.com بفرستید و ما سعی فراوان خواهیم کرد که تا جائی که مقدور باشد هر چه زودتر به آن جواب بدهیم).

چگونگی برنامه ریزی دوره آموزشی:

در دورانهای قدیم، کبالیستها که افرادی معمولی مانند ما بودند که در حین زندگی در دنیای مادی ناگهان دنیای والا برویشان گشوده شد و موفق به دیدن و احساس نمودن دنیای خارج از دنیای ما و نحوۀ زیست در آنجا شدند.

آنها شروع به سنجیدن و نوشتن آنچه را که حس می کردند نمودند و آنها را بازیابی کرده و در عاقبت کلیه نوشته هایشان را بصورت کتابهائی گردآوری کردند که اساس علم کبالا است.

علم کبالا به این دلیل "علم کبالا" یا "قبالا" نامیده می شود، زیرا که آن از افشاء الوهیت سخن می گوید  و به ما می آموزد که چگونه این الهام و قدرت والا را "قبول" کرده، آنرا احساس کنیم و قادر به دیدار و پیوستگی و یگانگی با او شویم. این همان رازهائیست که کبالیستها نوشته اند و برای ما به جا گذاشته اند.

هدف آنها از این نوشته ها چیست؟

کبالیستها قبل از هرچیز موفق به دست یابی این اسرار شدند و پس از آن شروع به نوشتن آن کردند. آنها تجربه های خود را بوسیله کتاب با یکدیگر رد و بدل میکردند و فقط کبالیستهایی که عالم والا را حس می کردند موفق به درک این کتابها می شدند.

برای ما، آموزش آنچه که کبالیستها نوشته اند باعث کسب "نور احاطه کننده" ( or makif) می شود. اگر ما واقعأ چشم انتظار بدست آوردن این نور و لذت بردن از آن باشیم، با کمک این نور می توانیم به مرحله ای برسیم که مانند کبالیستها واقعیت وسیع تر و والا تر از این جهان را ببینیم و با کشف این واقعیت بیابیم ما که هستیم، از کجا آمده و به کجا خواهیم رفت.

در حقیقت با آموزش علم کبالا و کتابهای کبالیستها قادر به تشخیص تأثیر آن به دو صورت خواهیم بود:

1) کبالیست تجربه های خود را پس از نگارش، به کبالیستهای دیگر واگذار می نماید و آنها می توانند در حین مطالعه، در جهانهای درونی نگارندۀ کتاب سیر کنند، کاملاً در آنها بوده و مراحلی را که در کتاب نوشته شده است احساس نمایند.

2) تأثیر آن بروی ما: فعلاً ما از "نور احاطه کننده" (or makif) لذت می بریم. بدون درک این نور، ما می خواهیم از آن برای بهبودی وضع خود و برای رسیدن به مراحلی که کبالیستها طی کرده اند استفاده نماییم. بنابراین، به ما توصیه می شود که این کتابهای پرقدرت و مخصوص را مطالعه کنیم. ما در این کورس از کتابهای کبالیستهائی که از بالا ترین مرحله روحانیت کتابهایشان را به نگارش در آورده اند و بخصوص از کتابهای بعل هسولام استفاده خواهیم نمود.