• با آموزش علم کبالا چه چیزی کسب میکنیم؟
آموزش کبالا باعث حس جدید و فوق العاده ای در انسان می گردد. این حس در دیدگاهش به زندگی تأثیر گذاشته و روزنه ای را به دنیای تازه می گشاید, روزنه ای که انسان را با دنیای ماورای احساساتش آشنا می سازد و او را رهنمون مکانی می کند که سرچشمه و بانی تمام اتفاقاتی است که انسان در زندگی روزمره با آنها مقابله می کند و بر طبق این فعل و انفعالات روی داد های آینده بشر تعیین می شود.
• چه چیزی در این دنیا ارزش آنرا دارد که بخاطرش زندگی کرد؟
در واقع سؤال این است که منظور ما از زندگی و ماهیت "بودن" چیست. کبالا لذت بردن را "زندگی"می نامد و لذت ابدی, بی پایان وجاودانی را ماهیت "بودن" می داند. لذتی کاملأ متفاوت با الذات کوتاه مدت, که در این دنیا حس می شود و با یک چشم بهم زدن از بین رفته و ناپدید میگردند. کسب حکمت کبالا انسان را راهی دنیائی تکامل یافته با لذت جاودانی می نماید که همان تکامل روحانی, پیوستگی و یگانگی با آفریدگار است.
• آیا کبالیست مقدور به معجزه است؟
اکثر مردم کبالیستها را معجزه گر می دانند, اما در واقع معجزه ای وجود ندارد. تصور کنید انسان عصر حجر و قرون وسطی چگونه به تکنولوژی مدرن امروزه برخورد می کرد و چه عکس العملی نشان می داد. مطمعنأ آنرا معجزه می پنداشت. به همین صورت انسان توانائی های کبالیست را قدرتی ماوراء طبیعت می داند, زیرا قدرت درک آن را ندارد. کبالیست معجره گر نیست بلکه دارای بصیرت و صفاتی است که انسان معمولی آنرا کسب نکرده است.
• آیا کبالا عرفانیت است؟
کبالا علمی است که برای درکش کسب حس ششم ضروری و لازم است. انسان در حین تلاش در راه اکتساب این حس به واقعییت جدید و برتر دیگری دست می یابد و قادر به تسلط و استفاده از این واقعییت حیرت انگیز و استثنائی خواهد شد و پس از آن واقعیتهای قبلی تبدیل به یک نوع رویا و خیال می گردند. بنا براین در کبالا واژه "عرفانیت" معنی و مفهومی ندارد.قبل از کسب حکمت کبالا انسان قادر است فقط دنیای ما را حس کند, درحالیکه پس از دست یابی به آن, صاحب بدرک دنیای روحانی می شود و کبالیست یا "مقوبال" خوانده خواهد شد یعنی کسی که دنیای والا را "قبول" می کند. کبالیست انسانی است معمولی که قادر به کسب راز های دنیائی برتر و ماورای طبیعت این دنیا می باشد.
• من روشهای گوناگونی برای کسب روحانیت میشناسم. چرا باید آموزش حکمت کبالا را ترجیح داد؟
اکثر مکتب ها اساسشان برخنثی سازی نیازهای بشر و باطل کردن امیال و خواسته ها بنیان گذاری گردیده, در صورتیکه برخلاف آنان, حکمت کبالا برای رسیدن به تکامل روحانی و یگانگی با آفریدگار استفاده از امیال و خواسته ها را تشویق کرده, و از راه تغییر دادن مقصود و هدف در همان خواسته ها و امیال, انسان را رهنمون دنیائی ماورای دنیای ما می سازد, که تمامش روحانیت مطلق است. اکنون, کدام روش و مکتب بهتر است, این انتخاب انسان می باشد.
• آیا برای آموزش کبالا باید از زندگی روزمره خود دوری کنیم؟
کسی که از طریق صحیح کبالا را می آموزد, هیچ نیازی به کنار گذاشتن زندگی روزمره اش نخواهد داشت. نیاز اساسی برای کسب حکمت کبالا و شناخت رازهایش, همگام با مقابله کردن با زندگی روزمره و وظایفش است, وظایفی مانند دفاع از وطن, کسب تحصیلات, اشتغال به کار و برپاکردن چهارچوب خانواده.
در واقع تکامل روحانی فقط به وسیله احساسات حقیقی انسان کسب خواهد شد, بدون هیچ جدائی از زندگی معمولی و روزمره.
• کابالیستها کجا هستند و چطور یک نفر کابالیست می شود؟
کبالیست می تواند در هر نقطه جهان باشد. هرکس که دروجودش خواست پیوستگی با پروردگار شعله ور باشد با خواست فراوان خود و آموزش کبالا می تواند به درجه کبالیست برسد. البته با رتبه های مختلف. لطفآ این فایل را در سایت ما ببینید.
• آیا فقط با خواندن کتاب های اصلی کبالا می شود نور الهی را کسب کرد؟
باید بدانیم منظور ما از خواندن کتاب چیست. تنها خواندن کتاب, بدون هدف و مقصود اثری نخواهد داشت. برای بدست آوردن هرچیز ما باید هدف را مقابل خود قرار دهیم. اگر هدف ما از خواندن کتابها یا مقاله های کبالا رسیدن به نور الهی باشد, خواست و نیاز ما, و کوشش فراوانی که باید برای این منظور به خرج دهیم, ما را به مقصود خواهد رساند.
• آیا دانشجو برای پیشرفت به وجود استاد و توجه وی احتیاج دارد؟
سه عامل برای آموزش کبالا لازم است:
1) "استاد یا مربی" - مربی گروه "بنی باروخ" کبالیست و دانشمند بزرگ, "ربی دکتر میخائل لایتمن" است.
2) " کتابهای اصلی کبالا" - بخصوص کتابها ومقاله های بعل هسولام که در درسهای گروه "بنی باروخ" تدریس می شوند که حتی هنگام آموزش ترجمه آنها, نور الهی دانشجویان را احاطه میکند.
3) "گروه - گروهی که هدفش آموزش کبالا است". تمام سعی گروه "بنی باروخ" انتشار علم کبالا در جهان است و بدون هدف مادی. هر فردی در جهان که با این گروه تماس دارد در حقیقت قسمتی از آن به شمارش می رسد و با کمک آن در روحانیت پیشرفت می کند.
• آیا برای تزکیه نفس و بیداری مدیتیشن لازم است؟
آموزش کبالا و نور احاطه کننده آن باعث تزکیه نفس می شوند و بنا براین لزومی به مدیتیشن نیست, ولیکن می توان برای آرامش یافتن از آن استفاده کرد و لذت برد.
• حس ششم نام دیگری ندارد؟
منظور کبالیستها از بدست آوردن حس ششم رسیدن به سفیروتِ روح برتر یا (neshama) است. شنیدن موسیقی کبالا به گشودن این حس کمک می کند. از طریق سایت فارسی می توان این موسیقی را شنید.
• آیا این درست است که حس ششم در همه به صورت ضعیفی وجود دارد ولی ما قادر به فهم و تقویت ان نیستیم؟
در حقیقت حس ششم همان حسی است که بوسیله آن با روح برتر خود ارتباط می یابیم و با حس ششمی که ما در موارد دیگر مانند فال باز کردن یا مدیتیشن می شناسیم فرق دارد. هرکس که بخواهد علت وجود خود را در این جهان بداند و به روحانیت برسد, با آموزش حکمت کبـالا می تواند حس ششم را بدست آورده و آن را گسترش دهد.
• "کبالا", "کابالا" یا "قبالا"- کدام یک صحیح تر است؟
هر سه واژه صحیح است و در واقع از هر سه استفاده می شود. بیشتر زبان ها حرف "ق" را نمی توانند تلفظ کنند بنابراین از حرف "ک" استفاده می کنند و این باعث شده که کلمه "کبالا" یا "کابالا" را بجای "قبالا" به کار می برند.
• به چه دلیلی خداوند ما را با صفت خودپرستی – اگو-ایزم آفریده؟برای رسیدن و کسب نور الهی انسان باید ظرفیت بیکرانی داشته باشد و این ظرفیت با گسترش اگو-ایزم بدست می آید که پس از اصلاح آن به صفت نوع دوستی و الترو- ایزم، لایق به کسب آن نور می گردد.
برای روشن کردن این موضوع می توانیم یکی از گفته های ربش (ربی شالم اشلگ) را مثل بزنیم: کسی به دوست صمیمیش می گوید: "من می خواهم به تو جواهرات فراوانی هدیه کنم ولی بیک شرط. بشرطی که برای گرفتن آن ساك های کوچک و بزرگی بیاوری که بتوانی آنها را پر از جواهرات بنمائی. ثروت من بی نهایت و نا محدود است ولی محدودیت از طرف خود توست هر قدر که ظرفیت بیشتری داشته باشی جواهر بیشتری بدست خواهی آورد."
نوری که خداوند به ما عطا می نماید بی نهایت است و ما با خواسته های کم (ساك های کوچک) هرگز نخواهیم توانست خواست پروردگار (عطا کردن به مخلوقاتش) را بجا آوریم . بنابراین بر طبق برنامۀ طبیعت، به انسان صفت اگوا- یزم داده شده که با گسترش، تکمیل و سپس اصلاح آن به صفت الترو- ایزم، بتواند نور بی پایان الهی را دریافت نماید. زیرا برای بخشش، عشق و محبت، حدودی وجود ندارد.
