این موضوع که همه چیز اکنون جهانی و سراسری گشته شده است، نشان دهنده سطح جدیدی در رابطه بین افراد جهان است، رابطه ای که باید به صورت صحیح و سالم صورت بگیرد ولی متاسفانه می بینیم که بیشتر و بیشتر با خود مشقت به همراه می آورد به دلیل آن که ما از سیستم کامل، سراسری و کلی به صورت وارونه استفاده می کنیم یعنی به جای آنکه بیاموزیم چگونه با یکدیگر همکاری کنیم، باعث شکست دیگری می شویم. ما سعی می کنیم همیشه پیروز شویم و با حقیر کردن دیگران برتر از آنها باشیم.

حتی اگر می خواستیم که روابط متقابل با هم داشته باشیم و حتی اگر یکدیگر را فریب نمی دادیم بلکه داد و ستد عادلانه را ادامه می دادیم، به هر حال به بحران امروزی می رسیدیم. زیرا امروز ما مانند اعضای یک پیکر به یکدیگر وابسته هستیم و با شرایط کنونی، عدالت خودپرستانه به ما کمکی نخواهد کرد و حتی ایجاد حکومت جهانی و بانک جهانی و جستجوی عامل مشترک نیز بی ثمر خواهد بود.

رهبران سیاسی و اقتصادی دنیا موافق به ایجاد حکومت جهانی مشترک هستند. ولی این امر به رها شدن از بحران کمکی نخواهد کرد زیرا ما اکنون کاملا متضاد با طبیعت و متضاد با قانون کلی آن هستیم. یعنی کافی نیست که سیستم بر اساس روابط متقابل و صحیح، و قرار دادها و عدالت، پایه گذاری شود بلکه باید بر وفق رابطه درونی، بین تمام اعضای سیستم یگانه رفتار کند که قاعده منشاء این سیستم آن است که هر کس باید دیگری را کاملا مانند خودش به حساب آورد.

و این در واقع، مسئله اصلی است. حکمت کبالا به بشریت هشدار می دهد که اگر سعی کنیم که این اشتراک و همکاری را بنا بر قوانین خودخواهانه و مادی صورت دهیم و حتی اگر که صادقانه و عادلانه و بر اساس "مال من برای من و مال تو برای تو" صورت یابد، این سیستم کار نخواهد کرد و باعث انفجار بزرگتری خواهد شد.

ما اکنون شروع به درک این موضوع می کنیم که مانند یک سیستم سراسری و یگانه هستیم و باید به این نتیجه برسیم که همگی به طور کلی و شخصی باید به فکر بهبود دیگری باشیم.  به هر فرد فقط آنچه که برای زیست و زندگیش احتیاج دارد تعلق دارد. وگرنه این بحران ها خاتمه نخواهند یافت و هر چه سعی کنیم که بوسیله منطق خودخواهانۀ خود این امور را ترتیب بدهیم بی فایده خواهد بود و بحران های بعدی در پیش خواهند بود.

بنا براین حکمت کبالا هشدار می دهد که اکنون طبیعت ما را به بالا ترین سطح گسترش، یعنی به سطح سیستم سراسری و کلی یگانه رسانده است، و این سیستم فقط بر طبق قانون همکاری و اشتراک کامل بین تمام قسمتها حکومت می کند و هیچ کس نمی تواند از تسلط آن رها شود. سرانجام این همان اصطلاح کهن است که: "دوستت را مانند خودت دوست بدار". ما مجبوریم از صفت خودخواهی خود برای رسیدن به روابط صحیح با دیگر دوستان استفاده کنیم.

یعنی اگر بر طبق اساس خودپرستانۀ "مال من مال من است و مال تو مال توست"، یک سیستم منطقی برای اشتراک و همکاری بین دولت ها ایجاد کنیم بحران بزرگتری پیش خواهد آمد. زیرا به جای اصلاح صفت خودخواهی، ما می خواهیم با سوء استفاده از روابط متقابل بین افراد، سطح این صفت را بالاتر ببریم. در این چنین موقعیتی طبیعت بحران بزرگتر، قوی تر و زیرکانه تری ایجاد خواهد کرد تا ما به اشتباه خود پی ببریم.

حکمت کبالا چه پیشنهادی برای ما دارد؟ باید از هم اکنون صورت آینده و عمل سیستم سراسری و کلی را مانند یک جسم و یک پیکر در نظر بگیریم بنا به اصطلاحی که در کبالا ذکر می شود که "در ابتدای هر اندیشه سرانجام را باید دید" و تاجایی که امکان پذیر است، به تدریج شروع به انجام این امر نماییم.

آیا معنای انجام دادن این امر، تقسیم کردن عادلانه است؟ خیر، ولی حتی اگر در ابتدا نیز موافق به تقسیم کردن به صورت "مال من مال من است و مال تو مال توست" باشیم و هم زمان با آن به بشریت قوانین زندگی مشترک را که براساس یگانگی و تقسیم کردن صحیح پایه گذاری شده است بیاموزیم، در راه درست قدم بر می داریم. یعنی به سوی طریق اصلاح روانه می شویم و مطابق با راه طبیعت خواهیم بود و به این وسیله بلافاصله از فشار مشقات کاسته شده و احساس راحتی می کنیم.

بعل هسولام در نوشته های خود به نام "نسل آخر" بیان می کند که ما در بیابانی سردرگم هستیم و نمی دانیم به چه سمتی روی آوریم. اکنون که دیگر تمام قوای خود را از دست داده ایم پی می بریم که نمی توانستیم مانع این آوارگی شویم و اکنون راهی را که باید طی کنیم برایمان آشکار می شود. در انتهای این راه به کاخی مملو از نعمت خواهیم رسید.

اکنون در موقعیتی که برخی از ما از روی یأس و سر در گمی در دریای افسردگی و اعتیاد غرق شده اند، ناگهان گویا یک سیستم  G.P.S.(سیستم مسیر یاب)، یک راهنما از قدرت والا به دستمان می رسد و اگر موافق شویم که نظر و رفتارمان را در جهان تغییر دهیم، پی خواهیم برد که تمام دنیا فقط برای این موضوع آفریده شده است و در درونمان قوای تازه ای برای رسیدن به این هدف پدیدار خواهد شد.

چگونه می توانیم این تغییر را انجام دهیم؟ با یافتن هدف و روش رسیدن به آن. روشی که از دوران کهن برای چنین ایام و برای یگانگی و وحدت کلی ایجاد شده است و دیگر نمی توانیم از آن فرار کنیم. حتی اگر آمریکا، روسیه و کشور های اروپا هر یک سعی کنند جداگانه عمل کنند وضعیتی پیش خواهد آمد که به جنگ جهانی و هسته ای خواهد رسید.

ما باید جهان کنونی را بشناسیم و بیاموزیم که چگونه در این سیستم کلی و کامل زندگی کنیم. اکنون همگی باهم در درون یک کشتی در دریای بزرگ غوطه ور هستیم و نجات هر یک به دیگری بستگی دارد. این امری است که باید به فرزندانمان بیاموزیم. ما با قوانین طبیعت یعنی اکولوژی سراسری و سراسر جامعۀ بشری سر و کار داریم. ما باید به خود و به فرزندانمان بیاموزیم چگونه بخشی مفید در این سیستم بوده و هر یک ازما به فکر بهبود دیگران باشیم.