13.02.2011 -
Секогаш ни е многу тешко при изучувањето на сé што е поврзано со парцуфот Адам Ришон ("првиот човек") кој е составен од два дела Адам и Хава, машки и женски (захар и нуква).
Тоа можат да бидат наједноставни работи, но бидејќи сме со него различно уредени: тој има духовна градба а ние – материјална, тогаш кај нас 1+1=2, а кај него 1+1=3... (Како што е речено, "Маж и жена – Создател, Шхина меѓу нив"). Но, ние не можеме тоа да го сфатиме. Не ни требаат сите тие бескрајни детали кои се опишани во "Учењето на Десет Сефирот" – ние ги изучуваме за да ја привлечеме кон себе Светлината која враќа кон Изворот.

Внатре во целиот материјал кој го сфаќаме е присутна нашата намера – очекување на Светлината! Само за тоа станува збор. Но, треба да помниме дека станува збор за мене, за мојата структура на душата, за различните состојби кои таа ги поминува. Сé уште јас не ги чувствувам но, сите тие се дадени со една цел – за да ги откријам, секоја состојба – од почеток до крај. Нема да избегнам ниту една состојба опишана во книгата. Секој од нас ги поминува истите состојби на овој пат.

Затоа е должност на ученикот да се залепи за вишиот, за учителот. Зошто вишиот веќе ги поминал овие состојби и покрај него ти ќе ги поминеш по него. Ние ја привлекуваме кон себе Светлината токму со тоа што го изучуваме напишаното за својата душа.

Од утринската лекција според “Учење на десетте сефирот“ од 13/02/2011