Тоа е најпопуларната книга, позната на сите, која послужила како основа за филозофии, етики, економии и на многу друго. Непресушен извор на сликарството, музиката...за сè.

Целата наша историја е односот на Создателот кон нас. Кога ние би се искачиле на ниво каде би можеле да Го откриеме Него, би Го виделе како апсолутно добар, со апсолутна љубов и соодветно на тоа поинаку би се чувствувале. Но, бидејќи Тој е притаен од нас, тоа претставува извор на сите наши проблеми.

Жената претставува помошен дел во однос на мажот, но мажот без женскиот дел не може да постои. Исто како што Адам не можел понатаму да напредува, туку само со помош од него одделениот женски дел. Токму благодарение на тоа дека тој дел се одделува од него, понатаму се одвива целокупниот негов развој. Развојот на човештвото.

"Дрвото на спознанието на доброто и злото" е всушност она што го претскажува змијата. Таа вели: „Ќе ви се отворат очите. Ќе видите што значи доброто и злото". Затоа што дотогаш вие сте постоеле, можеби, во истиот егоизам. Како животни..

Адам, Ева и другите ликови за кои ни раскажува Вечната Книга, се својства кои постојат внатре во нас, кои се симнати во нашата денешна состојба од апсолутно духовни Виши нивоа, каде што тие работеле за давање љубов од себе, за другите. Таквата состојба се нарекува „Рај".

Желбата на човекот ќе биде барањето како да се наслади со нешто. За тоа и ќе дава и ќе прима нешто. Ќе ги користи својствата на Авел и на Каин за себе.

Не смееме да заборавиме дека светите книги – Библијата, Тора не зборуваат за човекот во нашиот свет и за она што се случува во него. Настаните се случуваат во духовниот свет на човекот, а во нашиот свет се појавуваат само мали последици од нив. Тоа значи дека секое духовно дејствие има последица во нашиот свет, но во сосема поинаков размер. Да го земеме за пример „Потопот на светот“.

Таа раскажува за двете сили на природата кои дејствуваат во човекот, за позитивната и за негативната сила. Проучувајќи ја темата „достигнување на реалноста“ ние разјаснуваме дека сè она што го чувствуваме надвор од себе, всушност го чувствуваме внатре во себе. Значи, целата природа, целиот универзум, вселената, апсолутно сето тоа ние го чувствуваме внатре во себе.

Овде се говори за тоа дека човекот не треба да му пречи на друг човек во неговиот духовен развој.

Ако говориме за еден човек, тогаш сите негови внатрешни желби кои се наоѓаат во овој кораб, го поминале своето чистење, духовното издигнување, своето поправање.

Излегува дека цело време човекот расте и цело време греши.

„Лех Леха“ „излегувај надвор“, „оди надвор“, „бегај надвор“. „Излегувај од твојот егоистички свет, од царството во кое си се открил себеси“, затоа што Аврам се појавува во Древниот Вавилон.

Желбата во тебе да биде насочена директно кон Создателот (Јашар к-Ел). Затоа „Авраам“ – тоа е првичната основа која е прататко на народот. Односно движење внатре во човекот кое се нарекува „Исра Ел (Израел)“ – „директно кон Создателот“.

Oна за што се зборува во Тора, не се зборува за луѓе. Се мисли на нивоа – како човекот треба да се развива. Тој ги поминува овие нивоа...

Мажот и жената се два дела, каде што мажот е својството кое дава, кое работи практично, а жената е својството за примање - неговиот сад, кој мажот го исполнува и го поправа.