Kabbalah.info - Kabbalah Education and Research Institute

De Geheime Betekenis van de Bijbel

De geheime betekenis van de Bijbel

1.1  Inleiding

"In den beginne schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: Er zij licht; en er was licht. (De Tora, Pentateuch)" [Gen 1:1-3] Stel u het universum eens voor, de eindeloze sterrenstelsels en werelden. Stel dat we een bepaalde ruimte uit ons universum weghalen. Hoe moeten we ons het resultaat van die leegte voorstellen, als het niets bevat wat we kunnen meten of beschrijven? In onze realiteit nemen we alle fenomenen waar in relatie tot tijd, ruimte en beweging. We kunnen ons niet een absoluut statische situatie voorstellen, bevroren in de tijd zonder enig volume. Zo kunnen we ons ook geen voorstelling maken van de geestelijke werelden, want er is geen tijd, geen beweging en zelfs geen ruimte in de geestelijke werelden. Aangezien onze realiteit en waarnemingen van de realiteit gebaseerd zijn op de natuurkundige principes is er geen enkel verband tussen het geestelijke en onze waarneming van de natuurkundige realiteit. Als gevolg daarvan zijn geestelijke zaken niet uit te drukken in woorden.

In de Kabbala bestuderen we de geestelijke wereld, maar hoe kunnen we daar dan over praten? Als we ons het geestelijke absoluut niet kunnen voorstellen, hoe kunnen we dan begrijpen wat er in Kabbalistische boeken staat geschreven?

1.2  Wat staat beschreven in de Tora?

Als we de Tora bestuderen (De vijf boeken van Mozes uit de Bijbel) moeten we begrijpen dat alle woorden in de Tora en alle andere heilige boeken ons woorden lijken die betrekking hebben op onze wereld. Echter, de woorden representeren spirituele objecten en wortels, welke in geen geval met onze wereld corresponderen. De Tora bevat de heilige namen van de Schepper, welke de graad van Zijn niveau bepalen. Dat is vergelijkbaar met hoe we namen toewijzen aan objecten in onze wereld naar onze vijf zintuigen. De hele Tora beschrijft de niveaus van toenadering en waarneming van de Schepper.

1.3  De Scheppingsgedachte en de taal van de Kabbala

Alle werelden, inclusief onze wereld en alle objecten erin zijn in balans met de ene scheppingsgedachte, namelijk de schepping (ziel) eindeloos vergenoegen. Deze ene gedachte omsluit de gehele schepping, van begin tot einde. Het bepaalt al ons leed, ons interne werk en de beloning. Na de individuele correctie zullen alle zielen in één ziel terugkeren. De ziel ontvangt niet alleen dubbel genot (van de waarneming van genot en van het genot brengen aan de Schepper) maar dit genot wordt ook vermenigvuldigd door het aantal zielen die zich weer aansluiten tot de ene ziel. Hoe meer mensen ondertussen opstijgen in het geestelijke door innerlijk werk, hoe meer ze de ware realiteit zien en hoe meer ze de andere werelden waarnemen. Terwijl ze nog in onze wereld leven zijn ze in staat om alle werelden te bereiken.

De taal van de Kabbala die ons vreemd is verandert in een taal van acties, gedachtes en gevoelens die met de tegengestelde ideeën in onze wereld samenkomen in één wortel.

Bijvoorbeeld Jeruzalem in de Kabbalistische literatuur slaat niet op de fysieke plaats, maar op bepaalde geestelijke krachten en concentraties van geestelijke energie. Die krachten en concentraties nemen een specifieke plaats in het systeem van de geestelijke werelden in. Verder verwijzen lichaamsdelen in de Kabbala als "Rosh" (hoofd), "Guf" (lichaam), "Chaze" (borst), "Peh" (mond), "Einaim" (ogen) naar hun spirituele wortels. Het woord "Rosh" houdt het deel in waar de beslissingen worden gemaakt in een geestelijke object, terwijl "Guf" naar de concentratie van uitvoerende functies verwijst.

De beschrijving van de Hogere wereld is de beschrijving van onze ziel en de graad van afstand tot de Schepper. Die graad van afstand wordt steeds kleiner en de waarneming van de Schepper steeds groter. Kabbala verdeelt de gezamenlijke ziel in delen en benoemt elk deel met een naam die met de eigenschappen van dat deel overeenkomt. Het beschrijft vervolgens de acties van de delen. Dat is de taal van gevoelens, alhoewel het toch precies is. Er wordt vaak gebruik gemaakt van grafieken, tekeningen en formules. Kabbala beschrijft de constructie van de ziel.

Maar hoe zijn we in staat om onze taal, die niet precies is en beperk is, te gebruiken voor zulke precieze geestelijke onderzoeken en beschrijvingen? Hoe kan taal die is geboren uit een subjectieve waarneming van onze wereld gebruikt worden om een objectieve geestelijke waarneming vast te leggen? Bijvoorbeeld het woord "licht" (een moeilijk te begrijpen concept). We stellen ons zonlicht voor wat geen connectie heeft met het geestelijke licht.

Toch kan het licht in onze wereld anders geïnterpreteerd worden. We kunnen het ook gebruiken in een andere context als in "de ziel voelt licht", "je bent een lichtstraal", in het bijzonder als we verzadiging voelen in onze Kli, of refereren aan helderheid van "geest", gedachten.

Als wij de woorden kiezen die overeenkomen met onze waarnemingen en ze doorgeven aan u, en u beeld u vervolgens uw eigen waarnemingen in die corresponderen met de woorden van mij, dan is er een gezamenlijke standaard nodig om de overeenkomst van onze waarnemingen te meten. Mijn waarneming is niet per se gelijk aan de uwe, maar ze moeten toch iets vergelijkbaars opwekken als er een gezamenlijke taal zou zijn. Als we niet in staat zijn om precies uit te leggen wat we voelen, hoe kunnen we dan deze taal gebruiken om geestelijke categorieën te beschrijven? De geestelijke wereld is de wereld van waarnemingen. Er zijn geen lichamen, alleen verlangens en hun waarnemingen. Bovendien claimen Kabbalisten dat de waarnemingen absoluut en extreem precies zijn, daarom willen ze een perfecte en precieze taal om hen te beschrijven.

Probeer maar eens een precieze beschrijving van uw humeur te geven, en het te vergelijken met een ander zijn humeur door middel van een tekening. Probeer maar eens uw gevoelens in nummers te beschrijven en zo aan te duiden hoe uw humeur afhangt van gevoelens (bijvoorbeeld moeheid of spanning); Probeer angst eens in formules te omschrijven, en ga zo maar door. We zien dat we in onze wereld niet in staat zijn om onze innerlijke waarnemingen precies te meten.

Stel dat de afhankelijkheid tussen mij, ik raak iets heets aan en vervolgens is er de explosie van golven in mijn hersenen, ook afhangt van mijn humeur, hoe ik me voel, mijn ervaring en andere individuele eigenschappen.

We weten niet hoe we plezier dat voorkomt uit muziek moeten vergelijken met plezier van een lekkere maaltijd, noch in percentages, noch in kwantiteit en kwaliteit. Maar als onze taal zo primitief is, beperkt, subjectief en niet precies, waarom waren Kabbalisten dan in staat om precieze acties van gevoel te beschrijven. Waarom hebben ze onze taal aangenomen in plaats van hun eigen taal te bedenken?

Als zelfs ook maar één symbool misbruikt wordt in de exacte wetenschappen zal iemand die bekend is met dat symbool maar die zich niet bewust is van de verwarring nooit begrijpen waar de resultaten vandaan komen. Hij zal het resultaat als een wetenschappelijke bewering accepteren, die buiten hem om gaat. Echter, iemand die niet bekend is met de symbolen zou ten onrechte de bewering voor waar aannemen.

1.4  De taal der takken

De Kabbalisten pleitten voor een speciale taal genaamd "taal der takken". De reden van die keuze is dat alles wat in onze wereld bestaat (statisch, vegetatief, dierlijk en menselijke niveaus van de natuur) Alles wat met die niveaus gebeurde, wat er nu mee gebeurt en wat ermee zal gebeuren in de toekomst. Met andere woorden, alle objecten en ook datgene wat over hen heerst ontstaat uit de Schepper en komt door alle geestelijke werelden voordat het in onze wereld verschijnt. De heerschappij over dit alles vernieuwt zich constant van boven naar beneden in onze wereld.

Alles wat in onze wereld bestaat heeft zijn oorsprong in de Hoge wereld, waarbij alles geleidelijk in onze wereld neerdaalt. Omdat alles in onze wereld van de Hoge wereld komt, is er een strenge verbinding objecten van onze wereld, hun gevolgen, oorzaken en oorsprongen in de geestelijke wereld.

Kabbalisten die deze exacte connectie vaststellen, nemen het hogere object waar (de wortel waaruit alles voorkomt) en het lagere object in onze wereld (welke van de Hogere ontvangt, zijn oorzaak en heersende kracht) kan onbewust elke connectie vertellen. Ze kunnen daarom de wortels in de Hoge wereld bij hun namen noemen van hun materiele oorzaken, met andere woorden de takken in onze wereld. Daarom is deze taal de "taal der takken" genoemd en niet de "taal der wortels". Wortels worden genoemd met de taal van hun takken en niet andersom. Op die manier hebben kabbalisten de taal gesticht die met gebruik van allerdaagse woorden de geestelijke wereld exact beschrijft. Er kan geen andere taal zijn omdat er geen andere woorden zijn die te begrijpen zijn voor diegene die in beide werelden bestaan. Daarom nemen Kabbalisten namen van onze wereld en gebruiken hen om de Hogere objecten te beschrijven, de wortels van onze wereld.

2  Zeven dagen van schepping

2.1  Inleiding

"In den beginne schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: Er zij licht; en er was licht. En God zag, dat het licht goed was, en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag." [Gen 1:1-5] Beresjiet (Genesis), het eerste hoofdstuk in de Tora (Vijf boeken van Mozes, Pentateuch) begint met deze woorden. Ze wekken een bepaald beeld op. We hebben verschillende interpretaties van deze woorden gehoord op het niveau Peshat (Letterlijke bekenis). Echter, deze simpele interpretaties laten een ongelofelijk aantal vragen achter; er ontbreekt logica in en er ontbreekt een wetenschappelijke benadering. Kabbalisten leggen dit als volgt uit:

Alle heilige boeken vertellen alleen over de geestelijke wereld, de manier waarop het is gemaakt en hoe vervolgens onze wereld daaruit geschapen is. Bovendien hebben deze boeken niet alleen betrekking op wat er bestaat maar ze kunnen iemand ook leren om een wereld te zien.

Geleidelijke openbaring van de Hoge wereld wordt de geestelijke weg opwaarts genoemd. Ofwel traptreden van geestelijke stijging. In de boeken worden een aantal technieken gebruikt om de geestelijke wereld te beschrijven. Kabbala is de wetenschap over de structuur van de Hoge wereld; Het gebruikt de taal van Sefirot, Partzufim, grafieken en tekeningen om het te beschrijven. De Tora beschrijft de Hoge wereld in allerdaagse taal. Er is ook de taal der allegorieën en de taal der wetten. We zullen nu de taal van de Tora in Kabbalistische taal vertalen.

De Tora beschrijft het verschijnen van de Hoge wereld, zijn structuur en evolutie en vervolgens geeft het een beschrijving hoe het proces van schepping gegaan is. Maar dat is niet een persoon van onze wereld. De Tora spreekt over de schepping van de wens om te ontvangen (genaamd de Ziel, of Adam) met het doel om die schepping-verlangen-ziel met eindeloos en absoluut genot te vullen. Dit verlangen voor plezier is het enige dat geschapen is. Verder is er alleen de Schepper. Dus alles behalve de Schepper is niets dan verschillende maten van de wens voor genot.

Hetzelfde gebeurt in onze wereld. Het enige wat objecten van elkaar onderscheidt is hun verschillende hoeveelheid verlangen voor genot, welke alle eigenschappen van elk object bepaalt. De wens voor genot bestaat uit vijf niveau's, en die vijf delen van wens-creatie worden de Sfirot genoemd: Keter, Chochma, Bina, Tifferet en Malchut. De schepper wenst om elke schepping helemaal te vullen met genot totdat de schepping perfectie en eeuwigheid voelt. Dat is omdat de Schepper Zelf in deze toestand bestaat, en het ons toewenst.

De Schepper is perfect en Hij is de enige. Omdat Hij perfect is wenst Hij Zijn perfectie te geven, Zijn eigen voorwaarde voor Zijn schepping. Daarom is het scheppingsdoel de perfectie te bereiken en om te ontvangen wat de Schepper wil geven.

Kabbala gaat niet over gebeurtenissen in onze wereld. Het onderzoekt de gebeurtenissen in de Hoge wereld, van waaruit alle krachten neerdalen in onze wereld. Alles wat hier gebeurt is en ontstaat naar aanleiding van die krachten. Door de Kabbala te leren begint iemand de geestelijke wereld te zien. Iemand is in staat om de toestand van de Schepper te verkrijgen en de manier waarop Hij de geestelijke wereld heeft geschapen. In de Kabbala wordt die actie "de Eerste dag van de Schepping" genoemd. In Zijn zogenaamde achtereenvolgende acties (De zogenaamde achtereenvolgende dagen), maakte de Schepper de heersende krachten van de Hoge wereld. De laatste, zesde actie van de Schepper (de zesde dag van de schepping) was het maken van Adam.

Aangezien Adam de laatste actie is van de Schepper is Hij het hele scheppingsdoel. Alles wat voor hem bestond was voor hem geschapen. Dus wat is het lot van Adam? Adam moet overeenkomst krijgen met de Schepper, volledig gelijk worden met Hem en zelf over het complete bestaan regeren en over zijn eigen lot. We moeten die hoogste toestand zelf bereiken. Om het te bereiken betekent het dat we eerst de slechtste toestand moeten bereiken (tegenovergestelde toestand van de Schepper) en vervolgens daaruit opstijgen met onze eigen instemming.

Met de hulp van de Kabbala ziet iemand beide werelden, onze wereld en de Hoge, en ook de interactie ertussen. De informatie ontstaat uit de Hoge wereld en realiseert zich in materie voor onze ogen. Onze reactie daarop (welke neerdaalt van boven in de vorm van informatie), stijgt terug naar de Hoge wereld en bepaalt de manier waarop (goed of slecht) onze toekomst zal neerdalen en materialiseren. Dus de Schepper (bestaande op het hoogste niveau), schiep de schepping van de eigenschap die Hem tegenovergesteld is. Hij vulde het met het licht, en later door het licht ervan weg te nemen, liet het in de staat van "onze wereld" neerdalen.

Door de treden van de geestelijke ladder te bestijgen wordt de schepping het ontvangen van het grotere (groter dan voor de zondeval) genot waardig. Bovendien moet de schepping de kracht hebben en de mogelijkheid om vrij tussen twee tegengestelde krachten te handelen, zijn eigen egoïsme en de Schepper, en vervolgens onafhankelijk zijn pad kiezen.

Om deze voorwaarden de schepping toe te dienen, heeft de Schepper het volgende gedaan:

De schepping volledig van hem gedistantieerd

De mogelijkheid geboden om zich te ontwikkelen en dit Bestaan te verwerven

De mogelijkheid geboden voor vrije keuze

De Schepper geeft ons zulke omstandigheden geleidelijk. In eerste instantie is de schepping niet onafhankelijk wanneer zij de Schepper voelt. Ze is volledig onderdrukt door het licht en het licht legt zijn eigen regels op en brengt die over op de schepping. Om de schepping onafhankelijk van de Schepper te maken, moet de Schepper zich helemaal afscheiden. Met andere woorden, de Schepping, die zichzelf van het licht bevrijdt verkrijgt vrijheid in handeling. De handeling van het uitstoten van het licht uit de Kli (vat) wordt de Restrictie genoemd.

De Tora begint met de woorden "In den beginne" (Beresjiet), wat het begin is van het afzonderen van de Schepper van de schepping. Het woord "Beresjiet" stamt van het woord "Bar" wat "Buiten" betekent. Dat drukt het het weggaan bij de Schepper uit, in een bepaalde toestand tussen hemel en aarde. "In den beginne schiep God de hemel en de aarde". Hemel is Sfira Bina met haar altruïstische eigenschappen. De aarde is Sfira Malchoet met haar aardse, egoïstische eigenschappen, wat de basis geeft voor het systeem van bestaan.

De Tora begint met de geboorte van de schepping, de Hoge wereld en het ontstaan van de mens. De Tora begint niet met het einde van de schepping. De functie van de Tora is instructie geven aan de mensen van deze wereld over hoe ze kunnen opstijgen naar de meest perfecte toestand. In de begintoestand van de Schepping is zij niet gecorrigeerd. Ze moet zichzelf corrigeren en de toestand "Volledige Correctie" bereiken. Stelt u zich eens voor dat u een kapot stuk gereedschap nodig hebt voor uw werk. Eerst moet het stuk gereedschap gemaakt worden en vervolgens kan het pas gebruik worden. Dus de Tora geeft ons instructie hoe we dit kapotte stuk gereedschap dienen te repareren, de ziel die we van boven ontvangen hebben.

Tijdens de correctie bestaat een mens in twee werelden: boven en beneden. In het proces van correctie, verkrijgt de ziel de noodzakelijke vaardigheden, kennis en ervaring. Maar het belangrijkste is dat de mens nieuwe voelingen krijgt en nieuwe geestelijke eigenschappen. Wanneer een persoon zijn ziel helemaal corrigeert, verkrijgt hij eigenschappen die hem volledig in de Hoge wereld kunnen laten bestaan. In eeuwigheid, vrede en perfectie.

Noch Kabbalistische bronnen, noch de Tora beschrijft die speciale toestand. Het is onmogelijk om het te beschrijven omdat er geen uitdrukkingen bestaan in onze taal. Alleen degenen die alle voorbereidende toestanden van correctie doorlopen en tot de Laatste Correctie komen verkrijgen deze toestand. Wat er na de Laatste Correctie komt wordt nergens beschreven. Precies daar liggen "De Geheimen van de Tora".

Er zijn alleen maar een paar hints over in boeken als "De Zohar" en Talmud. Deze speciale, geheime toestanden worden "Maase Merkava" en "Maase Beresjiet" genoemd. Maar dat zijn alleen maar hints. In werkelijkheid kunnen deze toestanden, de geestelijke werelden, niet beschreven worden in woorden omdat onze woorden, letters en termen genomen zijn uit het systeem van Correctie en alleen daar van toepassing zijn. We zijn totaal onbewust van datgene wat buiten ons systeem van Correctie bestaat. Het kan niet omgevormd worden in een menselijke taal en in ons systeem van definities en geloof gegoten worden.

"In den beginne schiep God de hemel en de aarde" refereert aan het maken van twee eigenschappen: egoïsme en altruïsme. De egoïstische eigenschap van "aarde" wordt gecorrigeerd met de hulp van de altruïstische eigenschap "hemel". Het proces van correctie bestaat uit zeven toestanden genaamd "zeven dagen van schepping". Natuurlijk is dat een voorwaardelijke naam. Het heeft niets te maken met de zeven dagen op aarde. Het doelt niet op dag of nacht of licht of donker op aarde. Wat hier bedoeld wordt is het systeem van correctie waarin de ziel bestaat en gecorrigeerd wordt op het niveau genaamd "aarde".

Het is noodzakelijk om de ziel van het niveau van Sefira Malchut naar het niveau van Sefira Bina te laten stijgen. Dat wil zeggen dan de egoïstische eigenschap van Malchut omgevormd moet worden in de altruïstische eigenschap Bina. Dat kan worden gerealiseerd door de weg van zeven achtereenvolgende correcties genaamd "zeven dagen van de week". De Tora legt uit wat de mens "elke dag" moet doen met zijn ziel.

2.2  De eerste dag

"In den beginne schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: Er zij licht; en er was licht. En God zag, dat het licht goed was, en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag." [Gen 1:1-5] Wat betekent en "God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis"? We moeten de acties van de Schepper volgen in onze correcties. Daarom is het allereerste gebod dat we dienen te vervullen, het uitzoeken binnenin onszelf, onze gedachten en verlangens uitzoeken om te kijken welke van hen puur zijn "hemel" en welke donker zijn "aarde". Dit proces wordt "Akarat haRa" genoemd (het besef van het kwaad). Dit gebeurt wanneer er kabbalistische boeken bestudeerd worden en door het analyseren van onze relaties in de Kabbalistische groep. Het gebeurt dus door het analyseren van onze eigenschappen. Het onderscheid tussen spirituele en dierlijke eigenschappen tegenover elkaar, en het verdelen en loskoppelen van hen, is de basis voor onze eerste stap naar de correctie. Dat is de eerste dag van de mens die een Mens in zichzelf creëert.

2.3  De tweede dag

"En God zeide: Daar zij een uitspansel in het midden der wateren, en dit make scheiding tussen wateren en wateren. En God maakte het uitspansel en Hij scheidde de wateren die onder het uitspansel waren, van de wateren die boven het uitspansel waren; en het was alzo. En God noemde het uitspansel hemel. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de tweede dag." [Gen 1:6-8] Nadat we de egoistische en altruïstische eigenschappen in onszelf gesplitst hebben, moeten we beginnen met de correctie. Dit gebeurt door het speciale licht van de Schepper, die twee soorten licht uitstraalt: het licht (Or) Chochma en het licht Chassadiem. Gebruik makend van de eigenschap van het licht Chassadiem (genade) genaamd "water", worden we meester over de eigenschap van het geven, altruïsme.

"Aarde" is de egoïstische eigenschap om te ontvangen. Om alles te absorberen in onszelf in onze aanvankelijke natuur. Water is de eigenschap van het geven, en het verzadigt de aarde en biedt de mogelijkheid voor verschijning van leven. De eigenschap van het geven corrigeert egoïsme en staat ons toe om het correct te gebruiken, voor persoonlijk voordeel en voordeel van anderen. In egoïsme, wat door het geven gecorrigeerd is, voelt men de Hoge Wereld (de Schepper) en ziet dan zijn eigen vorige levens en het pad naar het doel van de schepping. De ziel is eeuwig en gaat van lichaam naar lichaam. Dus het is precies het moment wanneer men alle vorige incarnaties ziet. Hij die zijn ziel niet gecorrigeerd heeft kan niets bevatten boven deze wereld.

2.4  De derde dag

"En God zeide: Dat de wateren onder de hemel op één plaats samenvloeien en het droge te voorschijn kome; en het was alzo. En God noemde het droge aarde, en de samengevloeide wateren noemde Hij zeeën. En God zag, dat het goed was. En God zeide: Dat de aarde jong groen voortbrenge, zaadgevend gewas, vruchtbomen, die naar hun aard vruchten dragen, welke zaad bevatten, op de aarde; en het was alzo. En de aarde bracht jong groen voort, gewas, dat naar zijn aard zaad geeft, en geboomte, dat naar zijn aard vruchten draagt, welke zaad bevatten. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de derde dag." [Gen 1:9-13] De wateren kwamen samen onder de hemel en droog land verscheen. Een deel van de aanvankelijke aarde verschijnt uit de wateren. Nadat het water de aarde gecorrigeerd heeft, wordt ze geschikt om het leven te laten ontstaan, omdat de aarde nu de eigenschap van water en de eigenschap van Aarde heeft. Het water zelf is net zo vernietigend voor leven als droog land. Denk aan Noach die een duif van de ark zond om droog land te vinden. Precies de juiste combinatie van altruïstische en egoïstische eigenschappen van "hemel" en "aarde" binnenin de ziel van de mens vormt zich de basis voor correctie en de toepassing van de eigenschappen van de Schepper binnenin de mens.

Deze correctie wordt "Kav Emtzai" (middellijn) genoemd. Onze natuurlijke egoïstische natuur wordt de aarde genoemd en representeert de linker lijn. De rechter lijn representeert de eigenschappen van de Schepper, dat wil zeggen, de eigenschappen van het water, altruïsme, of het geven. De middellijn is precies wat een mens nodig heeft om "leven" te kiezen. Met andere woorden, men moet net zoveel water nemen als nodig is om het met de aarde te combineren zodat deze twee lijnen elkaar aanvullen en vruchten voortbrengen. Van deze combinatie van eigenschappen draagt de aarde de "Boom des Levens", die de geestelijke persoon representeert die in staat is de hele schepping in elke wereld waar te nemen, in vreugde en eeuwigheid.

We bestaan eeuwig omdat we onszelf onderscheiden met de eeuwige ziel en niet met het vergankelijke lichaam. We beginnen onszelf als de ziel waar te nemen, en zien ons lichaam als een tijdelijk omhulsel. Deze ommekeer in het onderscheiden van uzelf als ziel in plaats van als lichaam is alleen psychologisch en gebeurt als de mens de eigenschap Bina verkrijgt.

2.5  De vierde dag

"En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren; en dat zij tot lichten zijn aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde; en het was alzo. En God maakte de beide grote lichten, het grootste licht tot heerschappij over de dag, en het kleinere licht tot heerschappij over de nacht, benevens de sterren. En God stelde ze aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde, en om te heersen over de dag en over de nacht, en om het licht en de duisternis te scheiden. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag." [Gen 1:14-19] Op de vierde dag, verscheen het licht in het uitspansel van de hemel om de verandering van dag en nacht aan te duiden, maanden en jaren. Correctie gebeurt zelfs in het kleinste deel van het Universum alsmede in het hele algemene universum. De Schepping wordt in zijn totaliteit Adam of de Ziel genoemd; zijn componenten worden individuele zielen genoemd, of "Bnei Adam" (de zonen van Adam). Elke individuele ziel wordt onderworpen aan dezelfde trappen van correctie als de algemene ziel.

2.6  De vijfde dag

"En God zeide: Dat de wateren wemelen van levende wezens, en dat het gevogelte over de aarde vliege langs het uitspansel des hemels. Toen schiep God de grote zeedieren en alle krioelende levende wezens, waarvan de wateren wemelen, naar hun aard, en allerlei gevleugeld gevogelte naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. En God zegende ze en zeide: Weest vruchtbaar, wordt talrijk en vervult de wateren in de zeeën, en het gevogelte worde talrijk op de aarde. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vijfde dag." [Gen 1:20-23] Het boek Zohar beschrijft dat elke dag de opbouw is van "Eichalot" (hemelse verblijfplaatsen), de opbouw van leegheid (verlangens). Aangezien egoïstische eigenschappen gecorrigeerd zijn naar altruïstisch, worden ze geleidelijk gevuld met het Hoge licht. Mensen die klinische dood hebben ervaren, hebben dit Hoge licht gedeeltelijk gevoeld, en later een speciale magische hemelse sensatie van vrede en geluk beschreven. Deze geleidelijke vulling van lege plaatsen leidt alle zielen naar de toestand van de laatste correctie en perfectie. Er is geen tijd in de Hoge wereld omdat de tijd verdwijnt, omdat al deze toestanden perfect zijn. Hetzelfde geldt voor de geschiedenis van de Tora: er is geen onderscheid in tijd en alle gebeurtenissen zijn alleen verbonden door oorzaak-gevolg relaties. We zullen zien dat de mens geschapen was op de zesde dag en maar een paar uur bestond voor de zonde te begaan en in de lagere wereld te vallen. Met hem viel de hele wereld.

2.7  De zesde dag

"En God zeide: Dat de aarde voortbrenge levende wezens naar hun aard, vee en kruipend gedierte en wild gedierte naar hun aard; en het was alzo. En God maakte het wild gedierte naar zijn aard en het vee naar zijn aard en alles wat op de aardbodem kruipt naar zijn aard. En God zag, dat het goed was." [Gen 1:24-25] Wat betekent het naar Zijn aard (letterlijk: in Zijn evenbeeld)? In de Tora wordt "in Zijn evenbeeld" geschreven als "Be Tselem Elokiem Bara..." "Tselem" slaat op een deel van Bina, welke van Bina neerdaalt in een ziel en de ziel voorziet van eigenschappen van de Schepper. Met andere woorden, Partzuf Bina stelt het instrument van het Hoge Bestuur voor, welke alle zielen hun manieren en orde van correctie commandeert. Alles wat met ons gebeurt, stamt in Bina. Malchut is de collectie van alle zielen die correctie nodig hebben. Om Malchut te corrigeren ontstaat een speciaal instrument van Bina. Het dringt door tot Bina en stelt haar in staat te corrigeren. Dit zelfhulp systeem, dat de Malchut van elke ziel van boven ontvangt, wordt "Tselem" genoemd. We bedoelen hiermee een collectie van eigenschappen, het beeld van de Schepper.

Zonder informatie over het programma van de schepping en zonder het waarnemen van de geestelijke werelden zullen we niet weten hoe we moeten handelen, welke stappen te ondernemen. We zijn niet in staat om te begrijpen wat van ons verlangd wordt. Om ons deze noodzakelijke middelen voor voortgang te bemachtigen moet de hoge graad, Bina, ons leren wat we moeten doen. Dat is wat Tselem (het aanvullend instrument dat neerdaalt van Bina) doet binnenin ons. Het implanteert zichzelf in onze ziel en eist allerlei noodzakelijke correcties. Daarom wordt er gezegd dat Tselem ons helpt om in een Mens te veranderen.

Op de zevende dag klom de mens hoger en hoger. Hij voerde correcties uit in hem zes maal: Hesed, Gevura, Tifferet, Netzach, Hod en Yesod. Deze zes opeenvolgende correcties worden zes dagen of zesduizend jaar van schepping genoemd. De laatste Sfira (Malchut) is niet in staat om zichzelf te corrigeren. Echter, nadat Malchut de eigenschappen van de zes vorige Sfirot absorbeert, is ze in staat om hun eigenschappen te ontvangen. Dat is waarom de essentie van de zevende dag is dat alles dat verzameld was en gemaakt in de loop van zes dagen in Malchut binnenkomt. Zaterdag wordt als een speciale dag gezien, omdat in deze toestand de zielen gevuld worden met het hoge licht. De enige voorwaarde is dit proces niet te belemmeren, wat symbolisch uitgedrukt is in de wetten van de Sabbat.

3  Noach wandelde met God

3.1  Noach in de Tora

Onze wereld bestaat en wordt ondersteund door de kleine vonk van het geestlijke licht dat door de grens van de geestelijke wereld heen brak en in onze wereld kwam. Stel u nu de geestelijke wereld voor die geheel uit licht bestaat, miljoenen malen groter dan de vonk, die alle vormen van plezier van onze wereld bevat. Het genot dat daar bestaat heeft ook sensaties van eeuwigheid, vrijheid en complete vulling.

Dat is de reden waarom we de Tora gekregen hebben. De Tora is een collectie regels die over de wereld heersen. Het is de beschrijving van de wetten van de schepping. Het zijn de geestelijke wetten. Ze lijken op een net dat beneden alle werelden hangt en over hen heerst. In het begin was alleen één net gemaakt. Later vormde zich er ruwe materie. Meer fijne materie is geestelijke wereld en de ruwste materie wordt onze wereld genoemd.

De Tora was geschreven door Moshe (Mozes), een Kabbalist. De Tora beschrijft de wetten van de werelden. Echter, het doet het allegorisch, in aardse taal en daardoor lijkt het ons dat de Tora een historische verhaal is. Maar heeft de Tora het echt over historie? De Schepper maakte de schepping, Adam, en gaf hem een capaciteit om zich te ontwikkelen. Het gevolg van deze evolutie (in zijn tiende graad), was dat er een noodzaak kwam om de eigenschap van Bina (altruïsme/genade) in de schepping te integreren. Anders zou de schepping zichzelf vernietigen. Tien generaties (dwz. Tien Sfirot) scheiden Adam en Noach: Adam, Seth, Enosh, Kenan, Mahalalel, Jared, Enoch, Methusalah, Lamech, Noach. Dat is hoe de Tora de gebeurtenissen vertelt die volgden:

"Toen de HERE zag, dat de boosheid des mensen groot was op de aarde en al wat de overleggingen van zijn hart voortbrachten te allen tijde slechts boos was, berouwde het de HERE, dat Hij de mens op de aarde gemaakt had, en het smartte Hem in zijn hart. En de HERE zeide: Ik zal de mensen, die Ik geschapen heb, van de aardbodem uitroeien, de mensen zowel als het vee en het kruipend gedierte en het gevogelte des hemels, want het berouwt Mij, dat Ik hen gemaakt heb.

Maar Noach vond genade in de ogen des HEREN. Dit is de geschiedenis van Noach. Noach was onder zijn tijdgenoten een rechtvaardig en onberispelijk man; Noach wandelde met God. En Noach verwekte drie zonen: Sem, Cham en Jafet. De aarde nu was verdorven voor Gods aangezicht, en de aarde was vol geweldenarij. En God zag de aarde aan, en zie, zij was verdorven, want al wat leeft had zijn weg op de aarde verdorven. Toen zeide God tot Noach: Het einde van al wat leeft is door Mij besloten, want door hun schuld is de aarde vol geweldenarij, en zie, Ik ga hen met de aarde verdelgen.

Maak u een ark van goferhout; met vakken zult gij de ark maken en haar van binnen en van buiten met pek bestrijken." En zó zult gij ... enz. "Want zie, Ik ga een watervloed over de aarde brengen om al wat leeft, waarin een levensgeest is, van onder de hemel te verdelgen; alles wat op de aarde is, zal omkomen." [Gen 6:5-17] Wat is Noach? Wat is een ark? Er zijn geen woorden om de diepte te beschrijven van de gevoelens in de onthulling van de Hoge wereld, door het boek Zohar. De Tora, daarentegen, geeft de geheimen van het universum en de magnitude van het Bestaan in simpele woorden en verhalen weer die als historische beschrijvingen lijken. Dat brengt ons volledig in de war en weerhoud ons ervan om op een authentiek begrip van de structuur van de meerdere lagen van het universum. Bovendien als we de gebeurtenissen in de Tora op een oppervlakkige manier interpreteren, brengen we het omlaag naar het aardse niveau. De Tora verliest zijn hele waarde van het bieden van instructies om de Hoge Wereld binnen te komen.

Als u echter de Kabbalistische boeken correct beschouwt, zult u de diepste lagen van het Bestaan openbaren. U zult uzelf voorbij tijd en ruimte van deze wereld bevinden, en u zult zich realiseren wat de auteur van de Tora, de Schepper, in gedachte heeft. Dit hoofdstuk zegt "want al wat leeft had zijn weg op de aarde verdorven". Geldt dat op dit moment voor ons? Het geldt voor alle generaties. Het is een continu proces in iedereen.

De Tora spreekt niet over de gebeurtenissen die zich voltrokken in de geschiedenis van de mensheid. De Tora legt uit dat het de toestand is van de mens. Dat is de toestand waarin de mens al zijn dierlijke verlangens ziet, en hen wil "sorteren" door te onderscheiden welk verlangen van hemzelf is, welk verlangen ons in de geestelijke voortgang kan helpen en welke verlangen we moeten verdrinken.

3.2  Noach als eigenschap van altruïsme in de Mens

Onze geestelijke verlangens zitten binnenin onszelf, echter, ze zijn geheel onderdrukt door alle andere verlangens. We worden geboren in, en we leven in de gemeenschap die ons onze verlangens voorschrijft door reclame. Vandaag de dag is dat een vreselijke plaag. We worden constant blootgesteld aan intellectuele en emotionele aanvallen. Dat is omdat de Schepper beide krachten tegenover elkaar geschapen heeft. Hoe meer kansen de mens heeft voor geestelijke ontwikkeling en groei, hoe sterker de verhinderende krachten worden die het proces tegenwerken. Die krachten zijn noodzakelijk voor ons geestelijke werk, voor analyse en bewustwording van onze eigenschappen.

Aanvankelijk heeft men maar één kracht genaamd "het punt in het hart". Dat is het centrum van onze verlangens die de mens met de Schepper verbind. Echter, dat punt is volledig onderdrukt door alle andere verlangens en wakkert de omringende wereld aan om de mens stokslagen te geven. Het is noodzakelijk om uit al deze krachten en verlangens die in de mens bestaan, alleen het belangrijkste en persoonlijkste verlangen te nemen. Alleen het individuele verlangen is naar boven gericht. De ziel is het enige persoonlijke van de mens, en al het andere is materieel en zeker tegengesteld. Alleen het echte, pure verlangen wordt "Noach in de mens" genoemd.

De mens maakt de evolutie van de schepping af. Het is bekend dat de puurste schepping eerst gemaakt is. Wat de mens betreft, is hij het ruwste schepping van alles wat er in de wereld bestaat. Maar wanneer de mens een scherm van de sterkste anti-egoïstische kracht verkrijgt, en al het licht wegduwt, krijgt hij dit licht later binnen. Hij bereikt het hoogste niveau van alle schepping in de wereld. Dat is het geheim van "Tselem Elokiem" (God's evenbeeld). Door het sterkste verlangen te ontvangen en een corresponderend scherm te bouwen, bereikt de mens het hoogste niveau. Wanneer het scherm van zo'n graad gebroken wordt, vallen de verspreide vaten (Kelim, verlangens) lager dan de anderen. "Tselem Elokiem" vertegenwoordigt Bina, altruïsme.

Een deel van "Tselem Elokiem" bestaat in ons, zodat we tenminste een klein beetje konden begrijpen wat altruïsme is en wat de Schepper is. Dat is de reden dat de mens het recht heeft te kiezen. Als we onszelf naar de correcte overeenkomst met de Schepper brengen, zullen we in staat zijn ons egoïsme te gebruiken om te geven, en op die manier groeien en vooruitgaan.

Echter, als we het genot dat we van de Schepper ontvangen voor onszelf willen ontvangen, vallen we lager dan de rest. "Tselem Elokiem" is de kracht die ons van boven is gegeven zodat we ons egoïsme correct gebruiken. Geen ander schepsel heeft zoiets ontvangen.

"En de vrees en de schrik voor u zij over al het gedierte der aarde en over al het gevogelte des hemels, al wat zich op de aardbodem roert en alle vissen der zee; in uw hand zijn zij gegeven." [Gen 9:2] In de natuur voelen jongen zich nederig en ze beven voor de ouderen. Toen de mens gezondigd had met de Boom van Kennis verdween het licht van het hoge niveau dat hij ontving. Er bleven alleen lege verlangens over, het grootste verlangen gemaakt op de aarde. Toen voelde de mens dat hij de laagste schepping was op aarde. "Tselem Elokiem" is het deel in ons wat de eigenschap Bina vertegenwoordigt, het altruïsme. Dat deel in ons stelt ons in staat om de Schepper te bevatten en Zijn eigenschappen. Door correct te kiezen en onze verlangens te beperken, kunnen we werken omwille van het geven. "Tselem Elokiem" is de kracht van het geven die de Schepper exclusief aan ons gaf.

3.3  De Vloed

Gewoonlijk slaat water op de purificatie van de omgeving, het licht Hassadiem (genade). Echter, in het geval van de Vloed werden de omringende, sterke stromen van water overstromend en dodelijk voor de mens. Wat zijn deze krachten die aan de buitenkant wateren voorstellen, maar in werkelijkheid dood veroorzaken? Wanneer externe en allerlei tegenstrijdige gedachten en verlangens de mens overwelmen, wordt dit een Vloed. Alhoewel de Vloed als een erg brute kracht komt, die alles kan vernietigen, is het toch die kracht die reinigt met de bruutheid.

Echter, het reinigt alleen als we, net als Noach, de ark om onszelf bouwen. Noach stelt een persoon voor die in een staat valt waarin de zware wateren van de Vloed hem proberen af te leiden van het pad. Als iemand steeds met externe krachten en intenties omgaat, zullen ze in de Vloed veranderen. Die persoon zal niet in staat zijn eraan te ontkomen. Hij zal constant gebombardeerd worden door het dodelijke verlangen van de omringende mensen, die hem dicteren wat hij moet doen.

Sommigen verlangen naar geld, anderen willen macht of beroemdheid etc. Alles om ons heen is geïnjecteerd met andermans verlangens. Er is maar één ding dat een ziel kan redden: een nog diepere connectie met het doel van de schepping. We moeten een omringende laag bouwen, een scherm om ons heen. Dat scherm zal ons beschermen voor externe obstakels die ons proberen af te leiden, te verleiden of bang te maken. Als we geen beschermend schild kunnen bouwen waarin we kunnen schuilen voor alle dwaasheid van deze wereld, zullen we niet in staat zijn om geestelijke voortgang te maken. Iemand die het doel van de schepping volgt kan niet blootgesteld worden aan enige andere invloed. De ark is maar één van vele acties die we moeten volbrengen willen we geestelijke voortgang maken.

3.4  De mens wordt iets beter - iets beter wordt de wereld

Noach is de volgende mens na Adam. Hij begint de hele tocht op Aarde. In het Hebreeuws is aarde "Eretz"; het is ons interne verlangen "Ratzon". Men kan niet beginnen met de reis op aarde (iets aan de binnenkant transformeren) zonder eerst de kracht, ondersteuning en het interne systeem zeker te stellen, waarmee de mens van externe obstakels vrijgemaakt is. De ark is het middel dat Noach (dwz: de ziel die dat geestelijk niveau bereikt had) koos om voortgang te boeken in het bereiken van het doel.

De hele wereld bestaat binnenin onze ziel. Vertegenwoordigers van het hele bestaan en de wortel van de wereld zitten erin. We bestaan op het hoogste niveau van onze wereld, wat betekent dat onze ziel alle zielen bevat: al het dierlijke, vegetatieve en ruimtelijke.

De hele wereld verandert in overeenstemming met ons: we worden iets beter - iets beter wordt de wereld. Door op te stijgen, dat wil zeggen onszelf te corrigeren door obstakels te verslaan, verhogen we de rest van de natuur met onszelf. In dit Hoofdstuk laat het voorbeeld van Noach ons zien hoe we ons zouden moeten gedragen in een vreemde omgeving of als we ons tegen obstakels moeten verzetten. In zo'n toestand dienen we de al gecorrigeerde delen van onze ziel te nemen (dwz: dierlijk, vegetatieve en ruimtelijke, wat genoemd wordt "man en vrouw van elke soort (vlees)" ) en dienen we om onszelf een ark te bouwen. Dat wil zeggen, een omringend schild wat ons tegen elk extern obstakel beschermt. Dat scherm moet absoluut altruïstisch zijn. Als we niets nodig hebben, als we totaal onverschillig zijn over alles behalve het doel van de schepping, dan kan niets ons schaden. Als we in verbinding staan met het doel van de schepping stijgen we simpelweg zo veel boven alle obstakels dat we hen niet meer voelen. Ze kunnen ons niet beïnvloeden of ons pad veranderen.

De Schepper geeft ons instructie over hoe we ons beschermend schild moeten bouwen van bovenaf. Het is gezegd dat Noach dit schild ingaat en de Schepper "de deur achter hem dicht doet". Enorme onreine krachten en krachten die inbreuk maken scheidden Noach van de Schepper. Noach moest de hele tijd tegen hen werken, zodat hij al deze inbreuk makende krachten tijdens het volgend stadium kon corrigeren - de Vloed. Dat is de essentie van onze vooruitgang.

Het is noodzakelijk om onszelf te proberen te isoleren, om onszelf te limiteren van externe invloeden. Dat wordt het maken van de ark genoemd. We moeten onszelf een beetje onderzoeken; om los te breken van de inbreuk makende krachten van deze wereld en we moeten proberen om geen interactie te hebben met de groffe omgeving. We moeten het doen om iets in onszelf te dragen dat naderhand de ontwikkeling van de mensheid activeert. "Mensheid" slaat op de krachten die ons helpen de Schepper te bevatten. Dan worden alle krachten die op het punt staan ons te verdrinken geleidelijk gecorrigeerd, hun correctie staat ons toe om het doel van de schepping te bereiken. Echter, onder geen beding zou enige invloed als een negatieve invloed gezien moeten worden. In tegendeel, men zou alles moeten zien als noodzakelijk en als het verlangde middel voor het bereiken van het doel.

Dat is waarom de machten die verschijnen als obstakels niet echt schadelijk zijn. Integendeel, men zou in hen de Schepper's roep dienen te voelen om hen te gebruiken voor de volgende geestelijke correctie. Na afloop, zullen we in staat zijn op het nieuwe land te lopen. Dit land zal gereinigd worden voor ons, en we zullen er anders tegenaan kijken. Dan, waarlijk, zullen we in staat zijn om onze geestelijke stijging en onze geestelijke groei voort te zetten.

3.5  Gods verbond met Noach

Noach verblijft in zijn ark totdat het land, dat wil zeggen, alle verlangens ("Eretz"- land, van het woord "Ratzon" - verlangen) geheel zijn ondergedompeld in de wateren en erin getrokken zijn, dat wil zeggen in het licht Hassadim (In de Kabbala slaat water op het reinigend licht Hassadim). Totdat de rest van de verlangens voldoende gereinigd zijn, blijft Noach in de ark om hen goed te benutten, voor het bestwil van zijn innerlijke persoonlijke verlangen. Hoe is dit gebeurd? Eerst was het Noach gelukt om zijn verlangens van de verlangens van andere mensen los te koppelen, en zo zijn neiging naar het geestelijke als de enige drijvende kracht te ontwikkelen. Hij ging toen terug naar de overgebleven verlangens, de acties van deze wereld, en begon hen te gebruiken voor geestelijke vooruitgang.

Wanneer Noach uit de ark komt, biedt de Schepper hem een verbond, dat wil zeggen, een connectie, een overeenkomt met Hem. Waarom was dit verbond hem geboden? Het doel was om kracht te ontvangen van de Schepper en te beginnen met leven. Dat bekent dat Noach deze nieuw verkregen verlangens moet gebruiken, de nieuwe schrale grond die uit het water verscheen, en zijn verdere toestanden erop te bouwen. De correctie die Noach uitvoerde (dat wil zeggen, heeft al zijn innerlijke geestelijke krachten onderdrukt), resulteerde erin dat hij het waardig bevonden werd om de grond te laten verschijnen. Het land wat voorheen vervloekt was door de Schepper draagt nu vrucht en leven, welke de mens geleidelijk naar de correctie brengt, het doel van de schepping

3.6  Om onvoorwaardelijke blijdschap te verkrijgen dient men verlangens te vergroten, niet verkleinen

We moeten begrijpen dat alles om ons heen alleen volstrekt gemaakt was voor onze geestelijke adhesie met de Schepper. Niets was nutteloos gemaakt of voor enig ander doel. Daarom is de enige uitdaging wijs om te gaan met alles wat om ons heen bestaat en in onszelf bestaat, dus voor het ware, eeuwige, onvervalste doel. Het doel op zich moet ook duidelijk gemaakt worden: Is het werkelijk waar en eeuwig? Wat is het doel precies? Alle innerlijke verlangens en al het omringend genot is niet voor niets gemaakt. Daarom moet men onder geen beding iets weggooien.

Beginners vragen vaak: "Moeten we in afzondering gaan, ons van alles afsluiten, de TV uitzetten, stoppen met lezen van kranten en het luisteren naar de radio?" Absoluut niet - zulke gedwongen limitaties zullen geen resultaat opleveren. De beste remedie is om simpelweg boeken te pakken en te starten om jezelf te "besprankelen" met dit pure water, dit licht van Hassadim. Als gevolg van correcte studie daalt dit reinigend licht neer en begiet de mens van buiten en vult hem van binnen.

Noach leek als ieder ander, hij sloot zichzelf niet af tot de Vloed. Wat betekent "Vloed" ? Het is de kracht die we nodig hebben om onszelf aan te sporen tot de intense Kabbala studies. Wanneer deze kracht op ons werkt in volledige kracht, dwingt het ons om de toestand "ark" in te gaan. Daarom is er een periode wanneer de mens al zijn verlangens afzweert en in afzondering gaat, omdat hij het nodig heeft om alleen te zijn (net als in het hoofdstuk van de Tora). Later, haalt hij de overgebleven verlangens naar zich toe en gebruikt hen, omdat hij zonder hen niet door kan gaan. Egoïsme, de wil om genot te ontvangen is de enige drijvende kracht, net als dat het het enige is wat voortgebracht is door de Schepper. Inderdaad, de grote Kabbalisten ontsnapten aan de grote massa's door zich af te zonderen, of zich te verstoppen. Echter, zij deden dit alleen voor een specifiek doel, terwijl ze op erg hoge geestelijke niveau's waren. Alleen nadat men de correctie heeft voltooid, het pad van zijn leven, zijn missie hier op aarde, gaat men in afzondering, om de omringende wereld volledig te absorberen in die specifieke afgezonderde toestand. Later keert hij terug en biedt de nieuwe methode om het geestelijke te verkrijgen voor de nieuwe generatie en de latere generaties.

Derhalve is elke gedwongen afstand en restrictie ondenkbaar. Door de Kabbala studies correct te benaderen (de wetten van het bestaan, de Schepper) en onszelf te "besprankelen" met ruimte hoeveelheden van het Hoge licht opgewekt door de studie in de loop van vele weken en maanden, zullen we onze verlangen scheiden. We zullen ons realiseren hoe we over deze verlangens en krachten kunnen regeren. Hoe we met hen kunnen werken; begrijpen wat de goede balans is tussen deze verlangens en krachten, en welk verlangen "Noach" genoemd wordt. De mens moet het niveau bereiken die hem in staat stelt om in deze wereld te leven en tevens in de rest van de wereld tegelijk. Hij dient het gehele omringende Bestaan op dezelfde manier te voelen als hij onze wereld voelt. Omdat de wereld ondeelbaar is, en onze taak is om uit te broeden uit onze innerlijke schil, welke ons ervan weerhoudt onze huidige toestand of onze teokomst te zien, te begrijpen wie we zijn, waarom we geboren zijn en waar we heen gaan na de dood.

Het doel van de schepping is dat de mens uit zijn kleine schil komt en de gehele sfeer van Bestaan ontaard. Maar het probleem is dat men kan studeren met de gedachte, logisch, of voelend perceptie van onze wereld verkrijgen. Het kan zo zijn dat we misschien niets weten over de geestelijke wereld, maar erin leven omdat we het voelen. Ik voel hitte, koude, licht, objecten die me omringen, mensen en krachten; Ik voel mezelf immers. Echter, Ik voel mezelf niet in relatie tot de geestelijke werelden en alles in hen, of hoe deze werelden mij beïnvloeden.

En nu zullen we het Boek Zohar openen, in het hoofdstuk Noach. De Zohar is in overeenkomst met de Tora in Hoofdstukken ingedeeld en alhoewel de taal van de Zohar van de taal van de Tora verschilt, spreken deze twee eeuwige grote boeken over hetzelfde doel - de mens die stijgt naar het niveau van de Schepper om eeuwig en eindeloos genot te ontvangen.

3.7  Het boek Zohar over Noach

"38. Todat Adam gezondigd had, had hij niets van deze wereld. Wat betekent dat hij geen Kelim (vaten) had om het licht Chochma te ontvangen."

"308. Druiven - is het licht Cochma - Als het licht Chochma ontvangen wordt zonder scherm, wordt men dronken. Dat betekent dat men het vermogen verliest om de wens om te ontvangen altruïstisch te gebruiken.

En als het licht Chochma bekleed is met het licht Chassadiem, brengt de wijn vreugde door het altruïstisch ontvangen van het licht Chochma. "

"327. Abraham, Isaak, Jacob en alle profeten proefden de vruchten van de Boom der Kennis van Goed en Kwaad en bleven toch leven.

Het is bekend dat de Boom - van Kennis van Goed en Kwaad - de dood brengt: diegene die aan de vruchten komt, sterft van het gif dat erin zit.

We zullen duidelijk maken dat de Boom der Kennis Nukva de Z"A is, die altijd met de rest van de Sfirot (andere bomen in de tuin) in verbinding moet staan. Daarom konden Abraham, Izaak, Jakob en alle profeten pijnloos de vruchten eten van de Boom der Kennis.

Maar voor diegene die niet de Nukva aan Z"A verbinden, aan een man, maar alleen voor henzelf genieten, veranderen zij in de engel des doods. En zoals het gezegd is zal hij op de dag dat hij van de Nukva zelf eet, de Schepper van Zijn Shechinah scheidden, en is hij ter dood veroordeeld. " Het is niet nodig om de mens ter dood te veroordelen. Het verdwijnen van het licht - dat is de dood zelve. De Tora straft niet voor zonden. Geestelijke dood is het contact verliezen met de Schepper. We moeten nog zo'n niveau verkrijgen terwijl we in deze wereld leven.

Iemand die nog nooit een connectie met de Schepper heeft gehad, voelt het verlies niet. Omdat we beneden de Machsom (de grens die geestelijke en materiele werelden scheid) bestaan), nemen we het geestelijke niet waar, en daarom worden we niet als dood beschouwd. Alleen iemand die wist dat hij levend was en het licht van de Schepper gevoeld heeft, maar later ophield Hem te ontvangen, kan dood genoemd worden. Als men zich in deze staat bevind, dan kan alleen hij het zo bepalen, en zijn eigen geestelijke dood uitspreken. In deze toestand heeft hij spijt wat er gebeurd is, en lijdt een immense pijn, wat zelf een kracht is die in staat is om hem zodoende terug tot leven kan brengen op een nog groter geestelijk niveau.

Zonder de geestelijke dood te voelen, kan men geen leven voelen. Er is geen enkele rechtvaardige die niet gezondigd heeft terwijl hij goed deed. Zonde verhindert altijd het gebod. En als hij zich het hele kwaad realiseert, en zijn eigen geestelijke dood ervaart, keert hij zicht tot de Schepper en vraagt om leven.

4  Signalen van de Schepper, meer over de taal van de Kabbala

Met maar een paar teksten uit het Pentateuch als voorbeeld, demonstreerden we hoe Kabbala de geheime betekenis van de Bijbel onthult. De betekenis blijft geheim totdat de mens meedoet met Kabbala studies, in het proces waarin hij alle geheime betekenissen onthult.

U heeft al een idee over de "taal der takken" gebruikt door Kabbalisten. We weten dat de werelden boven en beneden parallel zijn aan elkaar, en dat alles wat in de Hoge wereld bestaat in onze wereld neerdaalt. Alle gebeurtenissen worden geboren in de Hoge wereld en dalen later neer in onze wereld. Onder andere alle neerdalende krachten en signalen horen precies bij een corresponderend voorwerp in deze wereld. Er is geen enkel object in deze wereld, of geen enkel fenomeen wat niet uit de Hoge wereld voortkomt.

Een paar essentiële termen:

Licht - genot dat de schepping vult.

Plaats - wens om te ontvangen in de schepping; dat is de "plaats" voor al het genot-licht erin.

Beweging - elke hernieuwing van eigenschappen wordt geestelijke beweging genoemd, omdat het zichzelf van de vorige eigenschap of vorm afscheidt en een nieuwe naam ontvangt. Dit lijkt op een deel van een materieel object wat zich loskoppelt en weggaat van de vorige plek.

Naam - is een uitleg van hoe het het licht dat naar een naam verwijst, verkregen kan worden. Met andere woorden, een naam van het geestelijke niveau verwijst naar methoden en manieren om een gegeven niveau te behalen.

In de Tora (Pentateuch), brengt Moshe (Mozes) de wetenschap van het verkrijgen van de Hoge wereld onder woorden. En toch is het vrijwel onmogelijk voor ons voorbij te gaan aan de talrijke voorouderlijke, historische en vele andere details die er beschreven staan. We zijn niet in staat om iets diepers te zien dan deze verhalen, om de geheimen te voelen waarvan Kabbalisten zeggen dat zij daarin verstopt zitten. Er zijn miljoenen connecties tussen ieder deel van de Tora omdat elk deel verbonden is met al het andere. Er zijn mensen die het aantal letters, woorden, expressies, blokken en andere dingen geteld hebben. Recentelijk met behulp van computer technologie, is er enorm werk verricht in het onderzoeken van de innerlijke structuur van de Tora, de soorten letters en hun delen. Uiteindelijk levert het niets op voor diegenen, omdat ze niet begrijpen wat achter elk symbool staat, elke punt en boog van een letter, of combinaties of bepaalde overdracht van woorden.

De originele Tora is opgeschreven als een enkel woord zonder openingen. Later werd dit enkele woord verdeeld in woorden. Die woorden werden verdeeld in letters en letters werden verdeeld in elementen. Als gevolg daarvan, analyseren wij een letter: een stip en een lijn die eruit komt. De zwarte stip op een witte achtergrond verwijst naar de bron van het licht, dat wil zeggen, het licht dat eruit voortkomt. Als het licht van boven naar beneden neerdaalt, dat wil zeggen, van de Schepper naar de schepping, dan wordt dat gesymboliseerd door een verticale lijn. Een horizontale lijn symboliseert de Hoge Kracht in relatie tot het hele bestaan.

De letters vormen alle informatie die naar beneden voortgebracht wordt van de Schepper. Alle mogelijke combinaties van lijnen en punten hangen alleen af van deze twee signalen die ons gezonden worden:

Persoonlijk signaal dat de Schepper aan de mens zendt: een rechte lijn;

Algemeen signaal dat de Schepper aan de mens zendt: een horizontale lijn;

Meerdere toestanden er tussenin.

Op die manier creëren alle signalen een code, een correlatie tussen de mens en de Schepper. Op elk moment kan het anders lijken, omdat op elk moment de toestand van elke ziel ook anders lijkt.

Als iemand correcte instructies krijgt om de Tora de bevatten, dan ziet hij zijn verleden, het heden en de toekomstige toestand terwijl hij naar de symbolen staart. Maar om dat te zien, is het niet genoeg om simpelweg de tekst te lezen. De sleutel tot het correct begrijpen van de Tora, als een instructie voor het binnengaan van de geestelijke wereld, is het Boek Zohar. "Zohar" betekent stralend. Het bevat commentaren op de vijf delen van de Tora en legt uit wat verborgen is in de tekst van Mozes.

Het Boek Zohar beschrijft alle eigenschappen en combinaties van licht en vat (Kli). Kabbalistische boeken kunnen ons vertellen wat elk element van een letter betekent. Elke letter representeert een bepaalde toestand. Bijvoorbeeld, als mijn toestand op dit moment zo is dat ik moe ben, dan voel ik iets, en heb wat gedachten die zich op een bepaalde manier op het dierlijke niveau manifesteren; Ik ben gezond of ziek; Ik ben in een verheven of minder verheven geestelijke toestand, etc. Als ik alles onderzoek en beschrijf, zal ik in staat zijn om dit met een bepaald symbool uit te drukken. Dat symbool wordt een letter genoemd.

4.1  Zwarte letters op een witte achtergrond

Licht in de werelden moet de limiet hebben van zijn propagatie. Echter, om de acties van het licht te beschrijven, moet er een kracht zijn die het aantrekt alsmede een kracht die het beperkt. Deze twee krachten moeten gelijktijdig werken. Eveneens biedt alleen restrictie ons de mogelijkheid om elk gegeven gevoel te ontvangen dat door onze zintuigen binnenkomt. Dat is omdat de oppervlakte van een object (geluid, licht, of elke golf) botst met ons orgaan van perceptie, zijn propagatie beperkt en op die manier ons het laat voelen.

Witte achtergrond is simpel. Dat is licht, wat onveranderlijk is en daardoor onwaarneembaar voor ons. Wat we ook in staat zijn te onderscheiden kan alleen door het beperken van de propagatie van dit witte licht. Andere soorten, ofwel niveaus van zijn restrictie, worden letters genoemd. Daarom zien we vier grenzen tegen de witte achtergrond en verkrijgen alleen vier restricties. Het maakt niet uit welke taal - Hebreeuws, Russisch, Litouws, het maakt niet uit, elke letter zal uit zwart licht bestaan (nog ongecorrigeerde delen) en witte ruimte waar het op geschreven is. De letter is gebouwd op het contrast tussen zwart en wit.

Op die manier drukt een letter de mate uit waarin de eigenschappen van de Schepper verschillen van de eigenschappen van de schepping in ons bewustzijn. Eigenschappen van de Schepper zijn helemaal wit en onbevattelijk voor ons. Aan de andere kant graderen we en drukken we de eigenschappen van de schepping in verhouding tot de Schepper uit naar de wijze waarop wij onszelf zien in verhouding tot hem. Deze verhouding is wat de letters vervat, de symbolen, en ook onze bevatting. Het is dus de enige manier om onszelf waar te nemen, onze afhankelijkheid en onze ongelijkheid met het omringende licht. We zijn niet in staat de toestanden waar te nemen als er alleen zwart is (als we alleen onszelf waarnemen) of als er alleen maar wit is (als we alleen de Schepper zien). Als we het beter bekijken zullen we ons realiseren dat al onze gevoelens en waarnemingen op contrast gebouwd zijn, het ene tegenover het ander. Daarom kunnen we onze toestand, stijgingen en dalingen beschrijven met behulp van het alfabet, dat in elke taal bestaat.

In principe zouden we de hele Kabbala in een andere taal kunnen herschrijven. Echter, bij het verkrijgen van de Wereld van Oneindigheid, vervagen de letters, aangezien de zwarte eigenschap in hen, de eigenschap van de schepping, gelijk wordt aan het licht, de eigenschap van de Schepper. Als het verlangen een scherm verkregen heeft, reflecteert het alles van zichzelf. In het hebreeuws wordt dat "Masach" genoemd.

De vraag komt in ons op: als de verlangens niet verdwijnen, hoe kunnen we dan zeggen dat de letters verdwijnen? Letters verdwijnen omdat een letter gebouwd is op het waarnemen van verschil tussen Schepper en schepping. Wat betekent "vervagen, oplossen"? De letters vertegenwoordigen informatie van de Schepper, die oneindig wordt, compleet en daarom niet langer uit te drukken in een vorm van restrictie - in een vorm van letters. Met andere woorden, het is geen vervaging of verdwijning. In tegendeel, kennis wordt zo immens dat het onmogelijk is het te beschrijven of uit te leggen met behulp van onze beperkte taal, aangezien taal zelf gebouwd is op beperking.

Letters, symbolen en spraak dienen voor het overdragen van geestelijke informatie, en bevatting. Elke letter van elk alfabet bevat de geestelijke betekenis. Dat betekent dat omdat mensen hun gevoelens door boeken uitdragen. Ieder gevoel, niet alleen menselijk maar ook dierlijk, vertegenwoordigd een onbewuste waarneming van de Schepper. Niemand begrijpt dit, maar in werkelijkheid wanneer een dichter bijvoorbeeld, een vers samenstelt waarin hij zijn liefde uitdrukt voor een vrouw, kinderen, de zon, licht, of zelfs in het beschrijven van zijn leed, drukt hij zijn impressies uit van het licht dat op hem werkt, of hij het nu wenst of niet.

4.2  De taal van kabbalistische muziek

Geestelijke waarnemingen kunnen ook overgedragen worden met behulp van de taal van de muziek. Het voordeel van deze taal is dat zelfs iemand die zich niet een andere Kabbalistische taal meester heeft gemaakt, iemand die nog niet de geestelijke informatie ziet, emotioneel geïnspireerd kan raken zelfs als het een klein beetje is, door de gevoelens van de geestelijke wereld ervaren door een Kabbalist die de muziek gemaakt heeft. Dat is te doen omdat de melodie die iemand binnengaat hem doordringt zonder enige weerstand, omdat het niet getransformeerd wordt door gedachte, perceptie of analyse. In plaats daarvan raakt het het hart direct. Zonder het te realiseren, begint iemand vanuit hem of haarzelf bepaalde acties waar te nemen door de muziek of wat er in de muziek verborgen zit.

Wat is er zo boeiend en speciaal aan Kabbalistische muziek? Het is wat een Kabbalist voelt in de geestelijke wereld. Hij voelt de Hoge Wereld, de manifestatie van de Schepper. Deze manifestatie kan uitgedrukt worden in de vorm van gedichten, gezangen, melodieën, etc. - in elke mogelijke vormen van het opnemen van innerlijke sensaties van de mens. Echter, uit alle talen, alle wijzen van het bezorgen van informatie van persoon naar persoon, is de taal van de muziek de snelste, toegankelijkste en directste manier, terwijl er geen uitleg nodig is. Het is gebouwd op het feit dat we gezamenlijke gevoelens delen, algemene percepties, dat is omdat we tot de menselijke soort behoren die deze planeet bewoont. Deze muziek heeft ongeveer het zelfde effect op mensen met een geheel andere mentaliteit, mensen die niet gewend zijn aan dit soort muziek.

Wanneer u naar de Kabbalistische muziek luistert, probeert u dan simpelweg eens hen direct te voelen, u te openen voor hun waarneming, zodat deze melodieën een directe invloed op u kunnen uitoefenen, u direct kunnen doordringen. Later zult u zien en voelen dat het luisteren naar deze melodieën, zelfs zo af en toe, u hetzelfde resultaat geeft als vele uren van serieuze Kabbalistische studies. Deze melodieën articuleren de verbinding tussen de mens en de Schepper. Deze verbinding bestaat uit twee componenten: het verlangen (Kli, het geestelijke vat, de ziel) en het vullen met het Licht (waarnemen van de Schepper). Als iemand, een Kabbalist, wil laten zien hoe hij de Schepper bevat, welke verlangen hij in werk stelt om Hem te naderen, horen we droevige muziek. Aan de andere kant, als hij het heeft over vervulling van zijn wensen, voelen we zulke muziek als licht, vrolijkheid en soms als een zoet verlangen.

Hoewel Kabbalistische muziek verdrietig klinkt, het een melancholieke tint heeft, moeten we ons ervan bewust zijn dat wij het alleen op die manier horen. We moeten desondanks rekening houden met het feit dat Kabbalisten die deze melodieën voelen, enthousiasme, ontzaglijkheid en sublimiteit voelen. Dat wil zeggen dat het iets is wat u gewoon omhoog tilt, en u in de lucht houdt. Kabbalistische melodieën dragen precies dat gevoel uit, dus vat het niet op als leed, maar als bewondering, beklimming, als een smaak van verbonden zijn met de Schepper.

5  Vraag & Antwoord

5.0.1  Is er een connectie tussen zeven dagen van schepping en de jaren van geestelijke chronologie?

Ja, zo'n connectie bestaat. Voor de mensheid gaan deze zeven dagen als zesduizend jaar voorbij. Zesduizend jaren zijn equivalent met de zes dagen van de week waarin de mens zichzelf corrigeert, eerst onbewust en vervolgens bewust door hun eigen werk. Uiteindelijk bereikt de mensheid het zevende millennium of de zevende dag Zaterdag. Dit is de toestand waarin het Hoge Oneindige Licht van plezier en overvloed de mensheid vult in de gecorrigeerde eigenschappen.

5.0.2  Heeft het nummer zeven een bepaalde geheime betekenis?

Het systeem wat onze wereld bestuurt bestaat uit zeven delen. In onze wereld hebben we veel opdelingen in zeven of zeventig: zeventig naties van de wereld, zeven dagen van de week; de ziel van de mens bestaat uit zeventig delen, een mensenleven wordt zeventig jaar geacht, enzovoorts. Het hele pad van de mensheid bestaat uit zes dagen 6000 jaren van correctie. gezamenlijke bewuste correctie van de mensheid is gestart in 1995 (5755) Tijdens de tijd die over is tot 6000 jaar moeten wij, de gehele mensheid, onszelf corrigeren, en later, in het zevende millennium een verdiende beloning ontvangen.

5.0.3  Kunnen we deze processen beïnvloeden, de tijd ineendrukken, en ons pad naar het doel van de schepping verkorten?

Het enige wat we kunnen doen is het zeven duizend jaar lange proces accelereren wat van boven op ons geplaatst is. Diegenen die dit proces individueel kunnen benaderen, gaan de Hoge wereld binnen en maken de realiteit eerder perfect. Ook het pad van correctie zelf (indien bewust door eigen inspanningen), wordt meer gevoeld als een reflectie of romantische neiging dan een constante slag van het lot.

We bestuderen de structuur en de functionaliteit van het gehele bestaan om in staat te zijn om helder te begrijpen hoe in te grijpen en dit proces te veranderen. In het algemeen kan de mens niet een directe invloed uitoefenen op zijn wortel/herkomst. Hij bestaat op het lagere niveau als de afgeleide van de hoge. Echter, door onszelf te corrigeren en gelijk te worden aan onze wortel zijn we in staat onze innerlijke waarneming te veranderen van wat we ontvangen van boven. In plaats van slagen van het lot, constante problemen en dagelijkse moeilijkheden beginnen we een zaligheid, vrede, perfectie en volledige kennis te ervaren. De Schepper heeft ons in deze wereld gezet zo dat we, met behulp van Kabbala, meester kunnen worden van de Hoge wereld en kunnen beginnen met het heersen over ons eigen bestemming.

Gelukkig werkt de tijd in ons voordeel. De tijd van innerlijk-geestelijke en uiterlijk-fysieke redding van de gehele mensheid is naderend, volgens het Voorwoord van de Zohar. Net zoals de mens niet kan bestaan in onze wereld zonder enige kennis over die wereld, kan ook de ziel van de mens niet bestaan in de Hoge wereld zonder sommige voorbereidende kennis daarover. Dat is de reden dat de kennis van Kabbala een comfortabel bestaan in onze wereld garandeert en een eindeloze en perfecte toestand in de wereld die komen gaat.

5.0.4  Speelt taal een grote rol in de manier waarop Kabbalistische informatie wordt overgedragen?

Deze vraag doelt op de mogelijkheid om geestelijke zaken en hun betekenis door te geven met het gebruik van verschillende letters, of woorden van verschillende talen. Nee, het maakt niets uit welke taal gebruikt wordt om de geestelijke zaken door te geven, omdat we onze gevoelens uiten. Luister bijvoorbeeld naar de loei van een koe en probeer te begrijpen wat ze "zegt". Wat betekent haar taal? Ondertussen, op het dierlijk niveau drukt het de gevoelens van de natuur uit, het voelen van de Schepper. En inderdaad, onze huidige communicatie met elkaar, onze woorden, expressies, uitdrukkingen, toejuichingen en zuchten zijn verschillende manieren om onze gevoelens van de Schepper uit te drukken.

Dat wat ik voel is het licht, mij gevoel van de Schepper, en als het mij lijkt dat ik Hem door jou waarneem, door iemand anders of van een of andere innerlijke ruimte erin, het maakt niet uit. Gewoonlijk is dit een correct gevoel, omdat beide binnenkant en buitenkant de Schepper zijn - alles is de Schepper. Alles is niets dan de manifestatie van de algemene kracht; deze kracht is het enige dat bestaat naast de vat-Kli-schepping, en we verwijzen er alleen naar. Iedereen van ons drukt de Schepper's manier van invloed uit op ons, de manier waarop we de Schepper voelen en waarnemen, en onze reactie op Zijn invloed. Het is dus niet belangrijk welke taal we gebruiken.

Het boek Zohar is in het Aramees geschreven, een spreektaal van Mesopotamië. Kabbalisten waren in staat om zichzelf vrij uit te drukken door die taal te gebruiken. De Babylonische Talmud is ook in het Aramees geschreven, echter het is al een beetje anders dan het Aramees van het Boek Zohar, omdat er toen al een nieuw tijdperk was. Kabbalisten van die tijd leefden in Babylon en Aramees was simpelweg hun spreektaal.

Later nadat de Grieken het oude Judea veroverden, werden veel Griekse woorden in het Hebreeuws opgenomen. We gebruiken een aantal Griekse termen, niet alleen woorden maar ook definities. In dit geval worden belangrijke woorden geleend van de Griekse taal en dat neemt niets van de volledigheid van de overgedragen informatie weg die de structuur van de geestelijke werelden weergeeft.

5.0.5  Waarom is Hebreeuws de taal der Kabbala?

Alle Kabbala beschrijft de graden van het naderen van de Schepper, van het waarnemen van Hem. Kabbalisten kozen een specifieke taal zodat zij met elkaar konden communiceren. Ze dragen hun kennis uit in de vorm van woorden en symbolen van onze wereld, net als wiskundigen in onze wereld informatie uitdrukken met behulp van formules, en musici met behulp van noten. Beide Kabbalisten, degene die schrijft en degene die leeste, begrijpt wat er bedoelt wordt, wat die woorden veronderstellen in de Kabbala. Het woord is een code, die wijst naar een specifiek geestelijke object en de bepaalde toestand daarbij. Met het lezen van een woord kan een ander Kabbalist die toestand namaken, net als musici geluid kunnen namaken. Met andere woorden, een Kabbalist kan denken wat zijn collega's bedoelen met het woord. Hij kan precies voelen wat de auteur in gedachte had.

Taal is niets meer dan het opnemen van emotionele informatie waargenomen als de invloed van licht en genot. We hebben geen taal nodig voor onszelf in onszelf, omdat het gevoel is. Echter, als we onze gevoelens aan anderen willen uitdragen, moeten we ons gevoel bekleden in iets bevattelijks voor diegene waar we het aan proberen uit te dragen. Taal is de bekleding van gevoelens. Het maakt niet uit welke taal het is. Kabbalisten kozen simpelweg Hebreeuws en boden alle informatie in die taal, met behulp van Aramees - iets van de gesproken taal van Mesopotamië.

Het Boek Zohar maakt makkelijk gebruik van "buitenlandse" talen, die gebruikt werden in het land Israël op het moment dat het boek geschreven werd (Grieks e.d.). Wij volgen de Kabbalisten natuurlijk en gebruiken ook die taal. Ik vroeg mijn Leraar Baruch Ashlag hetzelfde, en hij vertelde me dat elke taal aangepast kan worden om de geestelijke informatie uit te dragen, maar, omdat Kabbalisten alles al in het Hebreeuws beschreven hadden, al het woordenboek van "wortel en tak" gemaakt hadden, is die taal nu de basis van de Kabbala. Hebreeuws wordt beschouwd als een heilige taal omdat het naar heiligheid brengt, de eigenschappen van de Schepper.

Wat willen we eigenlijk uitdrukken? We drukken menselijke gevoelens uit. We kunnen de taal van de muziek gebruiken, of elke andere taal. Alles wat ons in staat stelt menselijke gevoelens en menselijke opvattingen, dat wil zeggen, het proces van perceptie, kan gebruikt worden als taal. We kunnen vertellen over het geestelijke in elke taal. Het unieke van Hebreeuws is dat de code ons al gegeven is. Maar als er een Kabbalist zou zijn die volledig de wortels van een andere taal beheerst, zou hij tot hetzelfde in staat zijn met behulp van elke andere taal.

De krachten die achter de Hebreeuwse letters zijn zijn subtiel met elkaar verbonden. De precieze vormen van de Hebreeuwse letters drukken deze verbindingen uit. Echter, we zouden ook in staat zijn om hun verbindingen met andere talen uit te drukken. De vorm van letters in andere talen, stammen grofweg van dezelfde wortel als de wortel van het Hebreeuws. Maar ze zijn veranderd sinds de verbinding tussen letters in andere talen, en de geestelijke wortels zijn anders.

5.0.6  Hoe kunnen we de waarnemingen beschrijven van iemand die bestaat in de Oneindige wereld?

Kabbalisten hebben geen manier voor het beschrijven van de ziel die op het niveau van Oneindigheid bestaat, omdat we onze letters en manier van uitdrukken alleen bevatten, accepteren, en voelen binnen grenzen, en niet Oneindig.

Zonder grenzen, zijn er geen gevoelens. Onze waarneming is gebouwd op contrast: zwart-wit, bitter-zoet, goed-kwaad, plezierig-afschuwelijk, al onze gevoelens ontspringen bij de kruising van twee tegengestelde krachten. Dit lijkt op onze meetinstrumenten op zo'n manier dat zij allemaal gebaseerd zijn op weerstand. Ze hebben altijd een of andere veer in hen die weerstand biedt en wat er gemeten wordt is de mate van weerstand, die equivalent is aan de druk die erop uitgeoefend wordt. Iedere soort van onze waarnemingen worden gebouwd op zulke vergelijkingen, omdat dat onze natuur is. Maar wanneer de mens de Oneindigheid begint te voelen, het onbegrensde ontvangen voor het bestwil van de Schepper, verdwijnt, bij wijze van spreken, deze limiet. Het wordt onmogelijk om die waarnemingen uit te drukken met symbolen die bevattelijk zijn voor ons, omdat ze allemaal gebouwd zijn op contradictie, op collisie, op ontspringing van een soort grens.

Alle letters worden samengesteld uit zwarte elementen op een witte achtergrond, wat wil zeggen dat ze gebouwd zijn op contrast, op links-rechtse indrukken, op limitaties en op uitwisseling. Iedere letter is een precies portret van bepaalde punten, die opeenhopen in bepaalde richtingen. Zonder dat, weten we simpelweg niet wat te voelen en hoe te voelen. Om die reden zijn we helemaal niet in staat om het bestaan voorbij de wereld van Oneindigheid en daarboven te beschrijven. Dat wil zeggen dat we niet over de Schepper Zelf kunnen praten; echt, we kunnen dat niet vanaf nu.

5.0.7  Om één of andere reden wordt ik droevig als ik naar Kabbalistische muziek luister. Maar muziek bestaat toch om je gemoedstoestand te verbeteren?

Als u op de niveaus zou bestaan die de muziek vertelt, zou u oplossen in de oceaan van beloning, genot en het licht als een kind doet in de handen van zijn moeder. Maar omdat het licht van de muziek van ver komt naar u, draagt het al de informatie over van de treden die u van de graad scheiden waarvan de muziek ontspringt. In de geluiden hoort u leed, verlangens van de Kelim-vaten-zielen voor het licht.

Maar als u hoger en hoger stijgt, voelt u in plaats van melancholie steeds meer tederheid en zaligheid van het samensmelten met de Geliefde. Muziek is leed voor de afstandelijken en genot voor de intiemen. Als u hongerig bent maar een buffet ziet, is uw honger plezier en genot. Maar als u hongerig bent en de tafel is leeg, brengt de honger u leed.

Openbaar de Schepper - de Bron van perfectie, eeuwigheid, genot en u zult niet uw verlangen als leed voelen; het zal de manier zijn om het leven te voelen!

 

Kabbalah Library

Delen