Im głębiej wchodzimy w okres Wielkich Świętych Dni, tym bardziej przypominają one ich drugą nazwę: straszne dni. Niektórym wydaje się, że narastający chaos we Wschodniej Jerozolimie jest podyktowany dyplomatyczną kampanią prezydenta Autonomi Palestyńskiej Mahmouda Abbasa.

Święte Dni to czas radości, jak również pora na refleksję. Na przestrzeni ostatnich lat, wydaje się, że szczególnie w tym roku, dzieją się rzeczy skłaniające nas do głębokich rozważań. Poprzedni rok stawiał wiele wyzwań przed Żydami na całym świecie, spowodowanych antysemityzmem. Zatem w duchu Świętych Dni przeanalizujmy naszą sytuację i znajdźmy w tych wyzwaniach wskazówkę do dalszych działań. 

Istnieje wiele sposobów spojrzenia na historię Żydów, w zależności od kontekstu i przesłania, które dana analiza ma na celu podkreślić. Ale jeśli spojrzeć na historię nienawiści do Żydów z perspektywy nienawidzących, a nie Żydów, wtedy pojawia się nowa koncepcja. Z tego punktu widzenia, antysemityzm nie jest jedynie wynikiem postępowania Żydów, lecz to jego złagodzenie, a nawet wykorzenienie jest całkowicie w ich własnych rękach. Aby zrozumieć, jak jest to możliwe, należy cofnąć się w czasie do początków judaizmu, takiego jakim go znamy.

Każdego roku tuż przed Dniem Pamięci o Holokauście, zastanawiam się nad tym, co mogłoby być w przeszłości, a co przyniesie przyszłość, szczególnie w tych dniach, kiedy mają miejsce podobne do przedwojennych akty antysemityzmu, a klimat polityczny jest coraz bardziej burzliwy w odniesieniu do państwa Izrael.

Z biegiem lat, Dzień Pamięci o Holokauście stracił wiele ze swojej wagi. Zdecydowana większość ocalałych z Holokaustu umarła, a wielu Żydów uważa, iż wspominanie okrucieństw popełnianych przez narody, skądinąd cywilizowane, zakłóca "normalizację" stosunków między Żydami a innymi narodami. Pragnienie, aby "pójść do przodu" w kwestii Holokaustu stało się tak namacalne, że w dniu 25 stycznia, Międzynarodowym Dniu Pamięci o Holokauście, BBC zadało na swoim koncie Twitter o nazwie "Ważne pytania” następujące pytanie : Czy nadszedł czas, aby złożyć Holokaust do grobu?

Wiosenne porządki, jeśli sprawdzić hasło w encyklopedii (Wikipedia - wersja anglojęzyczna), to "zwyczaj dokładnego sprzątania domu na wiosnę". W najczęściej używanym znaczeniu tego wyrażenia, wiosenne porządki odnoszą się do corocznego sprzątania domu od góry do dołu, który odbywa się podczas pierwszych ciepłych dni w roku, zazwyczaj na wiosnę, stąd taka nazwa".

Urodziłem się w sierpniu 1946 roku w mieście Witebsk na Białorusi. Tego lata, drugiego po zakończeniu II wojny światowej, życie powoli, chwiejnym krokiem wracało do normalności, po wszystkich okropnościach drugiej wojny światowej. Ale połowie mojej rodziny nie udało się zobaczyć tych spokojniejszych dni. Odeszli, unicestwieni przez nazistowską maszynę do zabijania. Naziści nie wysyłali ich do Auschwitz; po prostu zamienili część mojego miasta w getto i eksterminowali Żydów na miejscu, w ich rodzinnym mieście.

Znów i znów ulegamy presji i zagrożeniom, które pozbawiają nas spokoju, powodują poczucie bezradności i niepokoju o naszą przyszłość.

I ja stawiam sobie pytania: „Dlaczego tak wiele cierpienia spotkało mój lud?  Skąd tyle nienawiści wobec Izraela?.. I dlaczego ta nienawiść stale powraca i potęguje się?”

Nasi ojcowie i dziadkowie doświadczyli okrucieństw nazizmu i całkowitej obojętności wobec naszych nieszczęść ze strony reszty świata. Dziś napotykamy podobny problem – powszechny wzrost antysemityzmu nie spotyka się z wystarczającym przeciwdziałaniem ani na poziomie państwowym, ani społecznym.