چگونه احساس واقعیت هستی در درونمان ایجاد می شود؟- سلسله ژن روحانی (رشیمو) – برنامه گذاری که بر طبق آن ترقی می کنیم چیست؟
- نور تعالی چه اثری بر ما می گذارد؟ آیا او تغییر می کند یا ما؟
بطوری که در درسها قبل گفته شد، همه چیز در درون انسان احساس می شود . بیرون از ما چیزی بغیر از نور الهی نیست. این نور از طریق حواس پنجگانه در ما نفوذ می کند وغیر از آن ما چیزی را حس نمی کنیم. آنچه در داخل ما احساس می شود اثر عمل این نور بر اعصاب و حواس پنجگانه و هیجان و واکنش آنها به نور است. از حواس پنجگانه اطلاعات به مرکز مغز ما می رسد و بوسیله عقل خود آنچه را که حس می کنیم تشخیص می دهیم. این اظهار هیجان و واکنش هیچ ارتباطی به آنچه در خارج پیش می آید ندارد، بلکه به "طرز عمل" و "بنای درونی" ما بستگی دارد.
"بنای درونی": انسان بر طبق چهار عنصر (element) اصلی بوجود آمده که مربوط به سفیروت است:
"آتش" - "hokhma" - حکمت
"هوا" - "bina" - بصیرت
"آب" - "ze'ir anpin" - صورت کوچک یا "tiferet" - شکوه یا فخر
"خاک" - "malkhoot" - ملکیت یا سلطنت
در هر یک از ما این اساس بصورت دیگری ترکیب شده – در بعضی "آتش" بیشتر وجود دارد و در بعضی "هوا" وغیره.
"طرز عمل": آتش می تواند گرمی لذت بخش بدهد و از سوی دیگر بسوزاند، آب می تواند تشنه را سیراب کند و از سوی دیگر باعث خرابی و ویرانگی گردد. بنابراین بستگی به آن دارد چگونه ما از این اساس یا عناصر درونی خود استفاده می کنیم.
اساس یا عناصر درونی خود استفاده می کنیم.
درون ما سیستمی به اسم "رشیمو" – ژن روحانی – وجود دارد. ما می توانیم آن را به صورت حلزون - (spiral) تجسم کنیم. بر طبق آن ما در هر لحظه تغییر می کنیم. ما از ابتدای وجود خود هر بار به مرحله دیگری از رشیمو میرسیم و مطابق آن وضع درونیمان صورت دیگری بخود گرفته و تغییراتی در ما روی داده می شود، ولیکن این تغییرات را در خارج از خود احساس می کنیم. در حقیقت بیرون از ما چیزی عوض نمی شود و تنها نور الهی و بی پایان دائمأ موجود است.
اگر ما این رشیمو را بررسی کنیم خواهیم دید که هر قسمت از آن شامل رشیموهای دیگر است و آنها نیز به همان صورت شامل رشیموهای دیگر هستند.
تغییرات ما از رشیموهای داخلی سرچشمه می گیرند و بنا براین بنظر میرسد که دنیا می چرخد و تغییر می کند. به همین دلیل دنیای ما دنیای "کاذب" و "موهوم" خوانده می شود. کسانی که قادر به خارج شدن از این دنیای فانی می شوند نور یکتا، بسیط و ساده را احساس می کنند. تا هنگامیکه به این رتبه نرسیم این موضوع برایمان باور کردنی نیست. ما هربار بوسیله رشیمو تغییر میکنیم و به نظرمان میرسد که نور الهی که دائمأ به ما فشار می آورد تغییر میکند، در حالیکه آن نوری ساده و دائمی است.
دلیل فشار دائمی نور به ما:
این فشار تنها یک هدف دارد – اصلاح روح و رساندن ما به قدرت الهی و پیوند با او. اثری که نور مافوق برما می گذارد باعث تغییر درونی ما می گردد، کاملاً به همان ترتیب که در دنیای مادی طی چرخش های روح (تناسخ های روح) (reincarnation) - (gilgool) و دوره های گوناگون ما پیشرفت کرده و عوض شده ایم. در دوره های گذشته، در چرخش های قبل، خواسته های اندکی داشتیم، لیکن به مرور زمان هر بار به رشیموهای دیگری رسیدیم که ما را به سوی خواسته های بیشتر وبزرگتر کشاندند و باعث پیشرفت و ترقی فکری، تکنولوژی، فرهنگی، آموزشی وغیره شدند. ولی آنها بطور کلی فقط به دنیای مادی بستگی دارند.
در باره آنچه به روحانیت ما ارتباط دارد نیز به همان صورت رشیموهای نقطه روحانی قلب ما عمل می کنند، ولیکن با رشیموهای حواس پنجگانه اختلاف دارند، زیرا مسیر و مراحلی را که روح ما از خالق تا سد (mahsom) و دنیای مادی طی کرده در آنها ثبت شده و بنابراین اطلاعات بی نهایتی از عالم های روحانی و سفیروت و غیره در ژن روحانی (رشیمو) ما نهفته است که هر بار تجدید شده و باعث تغییر و پیشرفت روحانی ما می شوند.
می توانیم آنرا به دستگاهی که صفحه را می پوید تشبیه کنیم. به این صورت هر بار رشیمو دیگری گشوده می شود و تغییراتی در ما بوجود می آورد، و بنظر مان می رسد که نور الهی و رفتار او با ما عوض می شود، گاهی شادی و شادمانی به ما عطا میکند و گاهی سختی و رنج. ولی در حقیقت بطوری که قبلأ گفته شد، نور الهی نوری دائمی، یکتا و در آرامش کامل است و تمام تحولات در درون ما ایجاد و احساس می شوند، و هدفشان رساندن ما به برترین مراحل روحانی و یکتائی با خالق است. با بدست آوردن و گسترش حس ششم ما به مرحله ای خواهیم رسید که از سد عبور کرده و در حین زندگی در دنیای مادی موفق به کسب جهان واقعی خواهیم شد.
آیا امکان دارد که اشتباهاً از حس ششم استفاده کنیم؟
این غیر ممکن است. ما پا به دنیای مادی می گذاریم، و از کودکی مسیری را بدون هیچ آمادگی و اطلاع قبلی طی می کنیم. انسانی کوچک در جهانی عظیم. بنابراین برای زیستن نیاز به کمک والدین، جامعه، دولت، بیمه، بیمارستان و غیره داریم.
در روحانیت این قانون کاملاً متفاوت است: انسان فقط تا حدودی که آمادگی کامل، قدرت و بصیرت کافی برای جلوگیری از اشتباه کردن دارد و صد در صد مایل به رسیدن به قدرت الهی برای مساعدت به ذی روحان دیگر است، می تواند پا به "مرحله ای" از عالم روحانی بگذارد و آنرا کاملاً احساس کرده و بر طبق آن عمل کند. لیکن مراحل دیگر آن تا هنگامیکه این آمادگی وقدرت را بدست نیاورده برایش رازی نامفهوم وغیر قابل درک است.
هنگام پیشرفت در روحانیت، قبل از رسیدن به هر مرحله، باید مجهز به قدرت و فهم مطابق آن مرحله در فکر و قلب خود شویم (با آموزش حکمت کبالا). بنابراین امکان استفاده غلط از حس ششم وجود ندارد. قانون روحانیت: "در تقدُس صعود حتمی است ولیکن سقوط غیر ممکن است"، کسی که موفق به رسیدن به مرحله ای از روحانیت گشته هرگز آن را از دست نخواهد داد و در چرخشهای دیگرش در این دنیا با این صفت خاص به دنیا می آید، زیرا پس از بدست آوردن ظرفیت (kli) نور الهی برای همیشه در آن جایگزین خواهد شد.
