13.12.2010
Јас те гледам, да кажеме физички, наопаку, а мојот мозок обраќа слика. Знаеш тоа - сè е навика. Ние не знаеме како сè е навика – сè е наопаку. Ништо не е средено на начинот на кој мислиме. Нашиот мозок го средува така.

Ние го полниме мозокот со сето ѓубре во овој свет, со нешта за кои немате ни идеја - вие не го гледате светот. Гледате, бидејќи така сте натерани да видите, подготвени да видите. Но каков е вистинскиот свет, не гледате! Тука има бесконечност! Тука има Светлина, Виша сила која работи! Овде има луѓе кои се меѓусебно поврзани! Наместо тоа, вие го гледате она што го гледате, бидејќи така било средено во вашиот разум.