Dalawang Namamahalang Programa
Sa kasalukuyang mundo ng hi-tech, ang tao ay parang hindi na
makakilos kung wala ang kompyuter. Tayo ay nakipag-ugnayan sa
pamamagitan ng e-mail mas higit pa kaysa serbisyo ng koreyo.
Tayo ay nagbayad ng ating mga dapat babayaran on-layn. Bumibili
tayo ng lahat ng mga sari-saring bagay, mula sa elektronika
hanggang sa mga alahas, mula sa mga kotse hanggang sa mga tiket
ng libangan, at lahat on-layn.
Oo, tunay na binago ng kompyuter ang ating buhay. Gayun pa man, maraming tao ang walang ideya na sa isang panahon, mayroong hindi kapani-paniwalang sagupaan sa pagitan ng kung anong uri ng operating system ang maging pinakalaganap sa mga kahanga-hangang makinang ito.
Nang ang mga PC ay unang nagsilitawan sa pamilihan sa nakaraang mga taon ng 70's, ang Windows ay hindi ang predominanteng operating system. Ang Apple Computers ay nakapagdibelop ng madaling magamit na sistema na nagpahintulut ng mga gumagamit na patakbuhin ang mga programang denisenyo para sa operating system na iyon.
Siyempre, narinig nating lahat ang kwento tungkol kay Bill Gates at ang kanyang rebolusyonaryong operating system na dinibelop sa kanyang garahe na tinatawag na Windows. At hindi nagtagal, mga programa ng kompyuter na partikular na umakma sa mga gawaing pangnegosyo at gumagana lamang sa Windows ay simulang nilikha para sa kanyang bagong produkto.
Ang mahaba at maiksi sa kwentong ito ay dati mayroon tayong dalawang medyo pantay na magkatapat na mga operating system na mapagpilian. Kumuha ito ng kaunting peraso ng patalastas para ang salita ay lumabas tungkol sa bagong sistema ng teknolohiya ni Gates, pero ng lumabas ito, ang IBM PC ay bumaha sa pamilihang pandaigdig, at kasama sa napakamaraming mga programa na magamit na kasama sa software, madali nitong nalampasan ang kaparteng leon sa pamilihan na siyang pinakinabangan noong una ng Apple.
Nangangahulugan ba ito na tayo ay laging tumanggap? Tama, sa salita, oo. Kahit sa panahong iniisip natin na tayo ay nagbigay, tayo ay talagang gumawa ng kalkulasyon na ang partikular na gawaing ito sa pagbigay ay magdala sa atin ng itinakdang halaga ng kasiyahan.
Kung ang kalkulasyong iyon ay magresulta ng positibong panumbasan ng kasiyahan laban sa pighati, tayo ay nagbigay. Kung ito ay nagresuta ng negatibong panumbasan, tayo ay hindi nagbigay; sa ibang salita, ang presyo ay masyadong mataas para sa halaga ng kasiyahang natanggap. Ito ang dahilang masaya tayong magbigay sa mga kawang-gawa, pero seguradong hindi isakripisyo ang pagbayad ng ating mga dapat bayaran sa paggawa nito. Sa simpleng paraan tinantya natin na ang presyo ay masyadong mataas sa pagkakataong iyon.
Pero mayrong ibang programa, ang programang batay sa ganap na kakaibang paghahambing. Isipin sa sandali na mayron tayong sitwasyon sa ating harapan saan may isang taong may hangarin. Ngayon sa normal na paraan, gumawa tayo ng kalkulasyong gaano karaming kasiyahang ating matanggap kung isakatuparan natin ang hangaring iyon para sa taong iyon at ano din ang presyo para matupad ito.
Isipin ang tulad ng lipunang iyon na gumagamit sa operating system na ito. Bawa't isa ay huhusgahan batay sa baitang na sila ay maaring magbigay, salungat sa gaano karaming pera na kanilang magawa o gaano katagumpay sila nang sila'y atleta. Kung ang tao ay lalong may kakayahang magbigay, mas mataas ang respeto na maibigay ng lipunan sa taong ito. Pero paano baguhin ng tao ang kanilang namamahalang programa? Ano ang kinakailangan? At karagdagan, bakit natin ito kinakailangan?
Ibig sabihin kailangan natin ng tamang patalastas para sa atin sa lagiang batayan, gaya ng lagiang sunod-sunod na mga patalastas na ating makita sa TV sa buong magdamag. At ano ang patalastas na iyon? Ito ay "Ibigin ang iyong kapwa gaya ng pag-ibig sa iyong sarili." Sa ibang salita, panghawakan ang mga hangarin ng iba sa lalong mataas na pagpapahalaga kaysa sa iyong sariling mga hangarin. Ang gawaing ito ay simpleng tinatawag na "pag-ibig."
Para sa dahilan ng bagay, tayo sa kasalukuyan ay tumatakbo sa simpleng sistema na ginagamit ng bawa't hayop—kasali na ang mga tao. Pero ang antas ng ating mga hangarin ay masyadong mataas at lalong komplikado kaysa ibang mga hayop na sa mga hangaring iyon na ibabaw sa ating kalikasang hayop, tayo ay palaging nagkamali. Ito ang dahilan ng mga digmaan, krimen, abuso ng droga, at kaguluhan sa ating mundo. Bakit? Lahat ng gawain ng Kalikasan ay trumabaho sa programang ito ng magkaloob, ng pag-ibig. At kung matutuhan natin ang prinsipyo ng pag-ibig, sa gayon magwakas ang pighati gaya ng pagkakilala natin nito.
Madidiskubre natin ang pag-ibig. At madidiskubre natin ang pinagmulan ng walang hanggang kasiyahan na mas mahigit pa kaysa kombinasyon ng lahat ng mga kasiyahan na ating naranasan sa pamamagitan ng ating kasalukuyang namamahalang programa na tinatawag na "hangarin para tumanggap."
Oo, tunay na binago ng kompyuter ang ating buhay. Gayun pa man, maraming tao ang walang ideya na sa isang panahon, mayroong hindi kapani-paniwalang sagupaan sa pagitan ng kung anong uri ng operating system ang maging pinakalaganap sa mga kahanga-hangang makinang ito.
Nang ang mga PC ay unang nagsilitawan sa pamilihan sa nakaraang mga taon ng 70's, ang Windows ay hindi ang predominanteng operating system. Ang Apple Computers ay nakapagdibelop ng madaling magamit na sistema na nagpahintulut ng mga gumagamit na patakbuhin ang mga programang denisenyo para sa operating system na iyon.
Siyempre, narinig nating lahat ang kwento tungkol kay Bill Gates at ang kanyang rebolusyonaryong operating system na dinibelop sa kanyang garahe na tinatawag na Windows. At hindi nagtagal, mga programa ng kompyuter na partikular na umakma sa mga gawaing pangnegosyo at gumagana lamang sa Windows ay simulang nilikha para sa kanyang bagong produkto.
Ang mahaba at maiksi sa kwentong ito ay dati mayroon tayong dalawang medyo pantay na magkatapat na mga operating system na mapagpilian. Kumuha ito ng kaunting peraso ng patalastas para ang salita ay lumabas tungkol sa bagong sistema ng teknolohiya ni Gates, pero ng lumabas ito, ang IBM PC ay bumaha sa pamilihang pandaigdig, at kasama sa napakamaraming mga programa na magamit na kasama sa software, madali nitong nalampasan ang kaparteng leon sa pamilihan na siyang pinakinabangan noong una ng Apple.
Bakit nag-uusap ako tungkol dito sa website ng Kabala?
Ang susi dito ay hindi ang iba't ibang programa na pinatakbo sa kompyuter, kundi ang pangkalahatang namamahalang sistema na nangasiwa sa mga programang iyon. Mayroong iba pang problema. Ang mga programa na isinulat sa Apple ay hindi tatrabaho sa Windows PC. Tunay na pambihira, dahil mga tao, tayo ay ganap na kapareho ng kompyuter. Pinatakbo natin ang maraming mga programa, ginawa ang libu-libong mga gawain bawa't isang araw, pero sa lahat lahat, tayo ay nangasiwa sa isa pangkalahatang namamahalang programa na nangasiwa sa lahat ng bagay na ating ginawa.Ang namamahalang programang iyon ay tinatawag na hangarin para tumanggap
Paano ito trumabaho? Ito ay trumabaho sa prinsipyo ng "pinakamaliit na pagsisikap para sa pinakamalaking kasiyahan." Hindi bale kung anong kalagayan ang lumitaw sa ating harapan, ang utak ay agad-agad gumawa ng kalkulasyon para sa pinakamalaking kasiyahan na maaari nating matanggap. Ang kasalungat ay totoo gayon din. Para sa mga sitwasyong nag-ugnay ng isang uri ng pighati, ang kalkulasyong iwasan ang pighati sa pinakamaliit na pagsisikap ay magamit gayon din.Programa 1: "Gusto kong tumanggap ng kasiyahan!"
Sa ibang salita, kung tutuusin hinusgahan natin ang lahat ng bagay na ating madama batay sa prinsipyo ng kasiyahan laban sa pighati. At hinusgahan natin kung ano ang tama o mali para sa atin batay rin sa parehong prinsipyo.Nangangahulugan ba ito na tayo ay laging tumanggap? Tama, sa salita, oo. Kahit sa panahong iniisip natin na tayo ay nagbigay, tayo ay talagang gumawa ng kalkulasyon na ang partikular na gawaing ito sa pagbigay ay magdala sa atin ng itinakdang halaga ng kasiyahan.
Kung ang kalkulasyong iyon ay magresulta ng positibong panumbasan ng kasiyahan laban sa pighati, tayo ay nagbigay. Kung ito ay nagresuta ng negatibong panumbasan, tayo ay hindi nagbigay; sa ibang salita, ang presyo ay masyadong mataas para sa halaga ng kasiyahang natanggap. Ito ang dahilang masaya tayong magbigay sa mga kawang-gawa, pero seguradong hindi isakripisyo ang pagbayad ng ating mga dapat bayaran sa paggawa nito. Sa simpleng paraan tinantya natin na ang presyo ay masyadong mataas sa pagkakataong iyon.
Pero mayrong ibang programa, ang programang batay sa ganap na kakaibang paghahambing. Isipin sa sandali na mayron tayong sitwasyon sa ating harapan saan may isang taong may hangarin. Ngayon sa normal na paraan, gumawa tayo ng kalkulasyong gaano karaming kasiyahang ating matanggap kung isakatuparan natin ang hangaring iyon para sa taong iyon at ano din ang presyo para matupad ito.
Programa 2: "Gusto kong magbigay ng kasiyahan!"
Pero ano kung ang kalkulasyon ay binago? Ano kung gagamitin natin ang ganap na bagong operating system hindi batay sa kasiyahan laban sa pighati? Ano kung gagamitin natin ang operating system na talagang batay sa totoo laban sa mali, magbigay laban sa di-magbigay?Isipin ang tulad ng lipunang iyon na gumagamit sa operating system na ito. Bawa't isa ay huhusgahan batay sa baitang na sila ay maaring magbigay, salungat sa gaano karaming pera na kanilang magawa o gaano katagumpay sila nang sila'y atleta. Kung ang tao ay lalong may kakayahang magbigay, mas mataas ang respeto na maibigay ng lipunan sa taong ito. Pero paano baguhin ng tao ang kanilang namamahalang programa? Ano ang kinakailangan? At karagdagan, bakit natin ito kinakailangan?
Ang Kailangan sa Pagbago ng mga Panlipunang Prinsipyo para Baguhin ang Programa
Kitang-kita na ito ay hindi madaling pakikipagsapalaran. Ang pagbago ng pamaraan ng ating mga kalkulasyon na nangyari sa loob ng ating utak ay kailangan ng palaging karagdagang lakas na ito talaga ang dapat nating gawin. Kailangang tayo ay ganap ng kumbinsido na sa paggawa sa pagbabagong iyon, tayo ay naging mas mayaman kahit paano. Kung hindi, ang ating kasalukuyang namamahalang programa ay hinding hindi magbigay sa atin ng kahit pagtatangka sa pagbabagong iyon.Ibig sabihin kailangan natin ng tamang patalastas para sa atin sa lagiang batayan, gaya ng lagiang sunod-sunod na mga patalastas na ating makita sa TV sa buong magdamag. At ano ang patalastas na iyon? Ito ay "Ibigin ang iyong kapwa gaya ng pag-ibig sa iyong sarili." Sa ibang salita, panghawakan ang mga hangarin ng iba sa lalong mataas na pagpapahalaga kaysa sa iyong sariling mga hangarin. Ang gawaing ito ay simpleng tinatawag na "pag-ibig."
Para sa dahilan ng bagay, tayo sa kasalukuyan ay tumatakbo sa simpleng sistema na ginagamit ng bawa't hayop—kasali na ang mga tao. Pero ang antas ng ating mga hangarin ay masyadong mataas at lalong komplikado kaysa ibang mga hayop na sa mga hangaring iyon na ibabaw sa ating kalikasang hayop, tayo ay palaging nagkamali. Ito ang dahilan ng mga digmaan, krimen, abuso ng droga, at kaguluhan sa ating mundo. Bakit? Lahat ng gawain ng Kalikasan ay trumabaho sa programang ito ng magkaloob, ng pag-ibig. At kung matutuhan natin ang prinsipyo ng pag-ibig, sa gayon magwakas ang pighati gaya ng pagkakilala natin nito.
Baguhin ang Programa = Pagkapareho ng Kalikasan
Ang tao lamang ang may kakayahang umiral na may namamahalang programa na ganap na salungat sa Kalikasan. Kung baguhin natin ang programang iyon, kung baguhin natin para makarating sa pagkapareho ng anyo sa Kalikasan, gaya ng programang sinulat dati para sa Apple na binago at ngayon ay tumakbo na sa Windows, tayo ay maaring magkaroon ng kakayahang paganahin ang lahat ng ating mga gawain sa paraang talagang katulad ng Kalikasan.Madidiskubre natin ang pag-ibig. At madidiskubre natin ang pinagmulan ng walang hanggang kasiyahan na mas mahigit pa kaysa kombinasyon ng lahat ng mga kasiyahan na ating naranasan sa pamamagitan ng ating kasalukuyang namamahalang programa na tinatawag na "hangarin para tumanggap."
Kabbalah International
