Ano ang Katotohanan?
Kabala at ang Pang-unawa sa Katotohanan
Sa siyensya ng Kabala, pinag-aralan natin kung ano ang ating
kailangan para makapasaok sa nakatagong estruktura:
espiritwalidad. Tayo ay nag-aral paano tayo maaaaring umakyat
lampas sa ating mundo, sa kahariang namamahala nito.
Nadama natin ang mundo sa loob ng ating mga sarili. Ang ating limang pandama ay tumanggap ng ilang mga panlabas na istimulo at pinasa sa ating utak at doon ginawa ang ating letrato sa mundo, at wala tayong nadama sa labas ng letratong ito.
Ang mundong "alam natin" ay ating mga reaksyon sa mga panlabas na banggaan. Ang mundo "sa kanyang sarili" ay walang nakakaalam. Halimbawa, kung ang aking salamin ng tainga ay nasira, wala akong marinig at ang tunog ay hindi umiral para sa akin. Madama ko lamang ang nasa loob sa saklaw saan ako ay nasanay.
Ang ating pang-unawa sa mundo ay lubos na pansarili; walang sinabi nito tungkol sa anong mangyari sa labas sa atin. Naunawaan natin ang ating sariling mga reaksyon sa bagay na kunwari ay nangyari sa labas sa atin, pero talaga bang mayroong nangyari doon?
Maraming teorya ang tumalakay nito. Ang teorya ni Newton ay nagsabi na mayroong nilalayong katotohanan, na ang mundo ay kung paano natin ito nadama at umiiral na hindi umaalintana sa ating sariling kabuhayan. Si Einstein sa bandang huli ay gumawa ng teorya na ang pang-unawa sa katotohanan ay depende sa kaugnayan sa pagitan ng belosidad ng tagamasid at ng belosidad ng pinagmasdan. Sa ibang salita, sa pagbabago ng ating bilis kaugnay sa bagay, ating namasdan ito na lubos na iba pa: ang ispasyo ay naging bingkong, masiksik o pinalaki, at ang oras ay nagbago.
Ang ibang mga teorya, tulad sa teorya ni Heisenberg na kawalang-katiyakang prinsipyo ay nagmungkahi ng katumbasan sa pagitan ng tao at ng mundo. Sa ibang salita, ang pang-unawa sa katotohanan ay resulta sa aking impluwensya sa mundo at ng impluwensya nito sa akin.
Ang siyensya ng Kabala ay nagpaliwanag na walang napapansing katotohanan sa anumang bagay sa labas sa atin. Wala tayong maimpluwensyahan sa labas sa atin dahil wala tayong madama sa labas sa atin. Sa labas sa atin, mayroon lamang hindi nagbabagong Upper Light (liwanag na galing sa itaas). Ang buong mundo ay nasa loob sa atin, at nadama natin na tayo ay naimpluwensyahan mula sa labas sapagkat tayo ay ginawa sa ganitong paraan.
Kung lumabas tayo sa ating mundo, simula nating makita kung paano ang Upper Light ay nagsilang ng lagi, mas bagong mga letrato sa mundo sa loob natin. Kung gayon ang buong mundong ito ay maging maliit at masiksik. Makita natin kung paano pinasyahan ng Upper Light ang paraan ng ating pagtanaw sa ating mga sarili at ng kapaligiran, at sa bandang huli tayo ay simulang mamahala sa prosesong ito.
Ang siyensya ng Kabala ay nagbigay sa atin ng kakayahang ito. Simula nating maunawaan na ang dahilan sa ating limitadong mga kakayahan ay nakadepende sa atin. Kung pagtumbasin natin ang ating mga katangiang panloob sa mga katangian ng Upper Light, maabot natin ang baitang ng kaganapan at eternidad na tinatawag na "mundong Walang Hanggan"—walang hanggang buhay at ganap na kasiyahan.
Lahat ng ito ay depende lamang sa pagbabago ng ating mga katangiang panloob. Ito ang dahilan na ang siyensya ng Kabala ay nagnais ipakita sa atin na ang pagbabago sa ating mga sarili (at gawin ito kaagad, sa loob ng isang panahong itinagal sa mundo ng isang tao) simula nating pangibabawan ang kabuhayang panlupang ito. Ang ating mga katawan ay manatili nito at tayo ay mamuhay sa ating mga kinaugaliang buhay sa mga pamilya, mga anak, mundo at lipunan. Subalit makatanggap tayo ng dagdag sa lahat ng ito—ang Upper Reality (katotohanang galing sa itaas)—kung saan tayo ay mamuhay sa ating kasangkapang pandamdam na galing sa langit.
Nadama natin ang mundo sa loob ng ating mga sarili. Ang ating limang pandama ay tumanggap ng ilang mga panlabas na istimulo at pinasa sa ating utak at doon ginawa ang ating letrato sa mundo, at wala tayong nadama sa labas ng letratong ito.
Ang mundong "alam natin" ay ating mga reaksyon sa mga panlabas na banggaan. Ang mundo "sa kanyang sarili" ay walang nakakaalam. Halimbawa, kung ang aking salamin ng tainga ay nasira, wala akong marinig at ang tunog ay hindi umiral para sa akin. Madama ko lamang ang nasa loob sa saklaw saan ako ay nasanay.
Ang ating pang-unawa sa mundo ay lubos na pansarili; walang sinabi nito tungkol sa anong mangyari sa labas sa atin. Naunawaan natin ang ating sariling mga reaksyon sa bagay na kunwari ay nangyari sa labas sa atin, pero talaga bang mayroong nangyari doon?
Maraming teorya ang tumalakay nito. Ang teorya ni Newton ay nagsabi na mayroong nilalayong katotohanan, na ang mundo ay kung paano natin ito nadama at umiiral na hindi umaalintana sa ating sariling kabuhayan. Si Einstein sa bandang huli ay gumawa ng teorya na ang pang-unawa sa katotohanan ay depende sa kaugnayan sa pagitan ng belosidad ng tagamasid at ng belosidad ng pinagmasdan. Sa ibang salita, sa pagbabago ng ating bilis kaugnay sa bagay, ating namasdan ito na lubos na iba pa: ang ispasyo ay naging bingkong, masiksik o pinalaki, at ang oras ay nagbago.
Ang ibang mga teorya, tulad sa teorya ni Heisenberg na kawalang-katiyakang prinsipyo ay nagmungkahi ng katumbasan sa pagitan ng tao at ng mundo. Sa ibang salita, ang pang-unawa sa katotohanan ay resulta sa aking impluwensya sa mundo at ng impluwensya nito sa akin.
Ang siyensya ng Kabala ay nagpaliwanag na walang napapansing katotohanan sa anumang bagay sa labas sa atin. Wala tayong maimpluwensyahan sa labas sa atin dahil wala tayong madama sa labas sa atin. Sa labas sa atin, mayroon lamang hindi nagbabagong Upper Light (liwanag na galing sa itaas). Ang buong mundo ay nasa loob sa atin, at nadama natin na tayo ay naimpluwensyahan mula sa labas sapagkat tayo ay ginawa sa ganitong paraan.
Kung lumabas tayo sa ating mundo, simula nating makita kung paano ang Upper Light ay nagsilang ng lagi, mas bagong mga letrato sa mundo sa loob natin. Kung gayon ang buong mundong ito ay maging maliit at masiksik. Makita natin kung paano pinasyahan ng Upper Light ang paraan ng ating pagtanaw sa ating mga sarili at ng kapaligiran, at sa bandang huli tayo ay simulang mamahala sa prosesong ito.
Ang siyensya ng Kabala ay nagbigay sa atin ng kakayahang ito. Simula nating maunawaan na ang dahilan sa ating limitadong mga kakayahan ay nakadepende sa atin. Kung pagtumbasin natin ang ating mga katangiang panloob sa mga katangian ng Upper Light, maabot natin ang baitang ng kaganapan at eternidad na tinatawag na "mundong Walang Hanggan"—walang hanggang buhay at ganap na kasiyahan.
Lahat ng ito ay depende lamang sa pagbabago ng ating mga katangiang panloob. Ito ang dahilan na ang siyensya ng Kabala ay nagnais ipakita sa atin na ang pagbabago sa ating mga sarili (at gawin ito kaagad, sa loob ng isang panahong itinagal sa mundo ng isang tao) simula nating pangibabawan ang kabuhayang panlupang ito. Ang ating mga katawan ay manatili nito at tayo ay mamuhay sa ating mga kinaugaliang buhay sa mga pamilya, mga anak, mundo at lipunan. Subalit makatanggap tayo ng dagdag sa lahat ng ito—ang Upper Reality (katotohanang galing sa itaas)—kung saan tayo ay mamuhay sa ating kasangkapang pandamdam na galing sa langit.
Kabbalah International
