Rozwój ludzkości od samego początku do dnia dzisiejszego, to rozwój i realizacja różnych poziomów pragnień. To właśnie pragnienia i poszukiwanie możliwości ich realizacji określa poziom rozwoju cywilizacji, i w ogóle wszystkiego, co nazywamy rozwojem naukowym i technologicznym. Pragnienia zmieniają się i dzięki temu człowiek coraz bardziej się rozwija - stawiane są przed nim coraz to nowe cele, które wymagają wysiłku. Kabała wyróżnia pięć poziomów rozwoju pragnień człowieka.

W uproszczeniu, przedstawiają się następująco:

Pierwszy poziom rozwoju pragnień: seks, jedzenie 
Drugi poziom rozwoju pragnień: dążenie do bogactwa 
Trzeci poziom rozwoju pragnień: dążenie do władzy i sławy 
Czwarty poziom rozwoju pragnień: dążenie do wiedzy 
Piąty poziom rozwoju pragnień: dążenie do przyjemności duchowej (forma rozkoszy nie znajduje się w naszym świecie) 

Cztery pierwsze poziomy w Kabale nazywane są sercem i są to pragnienia świata fizycznego, które odpowiadają naszym fizycznym zmysłom: wzrokowi, słuchowi, węchowi, smakowi i dotykowi.

Piąty poziom pragnień nazywany jest (jak już wiemy) punktem w sercu. 

Pierwszy poziom pragnień, to poziom zwierzęcy, dlatego, że posiada je również świat zwierząt. Nawet znajdując się w pełnej izolacji, człowiek odczuwa pragnienie spożywania pokarmu i pragnienie rozmnażania się, tj. seksu. Poziomy 2, 3 i 4 to poziom ludzki, ponieważ do realizacji tych poziomów pragnień człowiek musi znajdować się w społeczeństwie. 

Od urodzenia człowiek przechodzi przez etapy rozwoju czterech pierwszych poziomów pragnień, jednak nie trudno zauważyć, że realizacja tych pragnień nie przynosi człowiekowi pełnej przyjemność i satysfakcji. Dzieje się tak dlatego, ponieważ pierwotne nieuświadomione dążenie człowieka, jego cel, leży poza granicami tego świata. Pragnienie rozwoju duchowego, tj. piąty poziom pragnień, człowiek otrzymuje z góry. To pragnienie nie pochodzi od natury, jak pragnienie zwierzęce, nie jest to instynkt. Pragnienie duchowości nie podlega rozwojowi, tak jak pragnienia ludzkie rozwijają się pod wpływem społeczeństwa. Piąty poziom pragnień nauka Kabały nazywa pragnieniem duchowego światła, albo duszą człowieka. 

Przedmiotem badań nauki Kabały jest konstrukcja duchowa nazywana wspólną duszą. Ta konstrukcja składa się z 600.000 części, a każda z części dzieli się na liczne pod-elementy. Te pod-elementy są umieszczane wewnątrz ziemskich pragnień (4 pierwsze poziomy). 

Stwórcą (lub Twórcą) nauka Kabały nazywa siłę kierującą Światem, włączającą w siebie zarówno główną siłę, jak i "mechanizmy" sterujące Światem. 

Celem człowieka jest realizacja piątego poziomu pragnień, napełnienie jego do nieskończoności. Nie zrealizowanie tego celu prowadzi do ponownego urodzenia się na Ziemi. Każde kolejne pokolenie, to te pierwotne 600.000 dusz rozbite na coraz mniejsze części, rozwijające swoje pragnienia w ziemskim życiu, aż nie napełnią się wyższym światłem.

Więszkość ludzi nie odczuwa pragnienia piątego poziomu. Wszystkie posiadane przez nich pragnienia są możliwe do zrealizowania za pomocą pięciu fizycznych zmysłów. Oznacza to po prostu, że dusze przebywające w ich ciałach nie rozwinęły jeszcze piątego poziomu pragnień. Pragnienie duchowe jest nowe i dopiero zaczyna pojawiać się wśród ludzi. Dusze z rozwiniętym piątym poziomem pragnień starają się początkowo szukać napełnienia w ziemskich pragnieniach, tak ja i reszta, lecz szybko okazuje się, że realizacja tych pragnień nie daje spełnienia.

Sława, bogactwo, władza, seks - to wszystko jest postrzegane przez takich ludzi w zupełnie inny sposób, jak gra, jak coś przemijającego, jak coś nie dającego trwałego napełnienia. Człowiek mający w sobie pragnienie duchowości bierze udział w tej "grze", często nawet dochodzi do wielkiej sławy, bogactwa i władzy, jednak nie czuje w tym napełnienia, a przyjemność znika wraz z realizacją pragnień. Zdaje sobie potem sprawę, że nie jest w stanie napełnić się ziemskimi  przyjemnościami i następuje pustka i najczęściej poszukiwanie źródła napełnienia piątego poziomu pragnień. 

Poszukiwanie też nie jest prostą drogą do Kabały, zazwyczaj to pragnienie musi dojrzeć, czemu towarzyszy wewnętrzny dyskomfort, zagubienie, próby praktyk ezoterycznych, sekty, narkotyki. Nie jest to trwałe napełnienie tego pragnienia. Aż w końcu dojrzałe pragnienie samo znajduje drogę do realizacji i przyprowadza człowieka jakby "przypadkiem" do nauki Kabały. Kabaliści otrzymujący napełnienie z metody kabalistycznej (kaballah - z hebr. oznacza "otrzymywanie") nazywają to, co ich napełnia wyższym światłem, lub po hebrajsku OR.

Michael Laitman - "Nowe spojrzenie"