Określenie zadania
Wychowanie jest głównym problemem całej ludzkości. Jeśli bylibyśmy w stanie i zdołalibyśmy wychować odpowiednio choć jedno pokolenie, wówczas moglibyśmy być pewni, że każde następne pokolenia byłyby wychowane odpowiednio i istniałyby optymalnie w naszym świecie, czego skutkiem byłoby w istocie - osiągnięcie niezbędnego i potrzebnego celu. Dlatego właśnie każda generacja, która otrzymuje odpowiednie wychowanie może być i będzie zdolna do adekwatnego wychowania następnego pokolenia.
Alternatywnie, jeśli nie osiągniemy sukcesu w odpowiednim wychowaniu pokolenia choćby w jednym wybranym społeczeństwie i jeśli obserwujemy jakieś odnoszące sukcesy pokolenia, które są gorsze w porównaniu do poprzednich, wówczas to stanowi świadectwo faktu, iż ludzkość nigdy nie posiadała odpowiednich metod wychowawczych.
Metody Wychowawcze
Odpowiednia metoda wychowawcza musi opierać się na zrozumieniu:
- Prawdziwej natury człowieka, społeczeństwa i ludzkości (stan pierwotny),
- Celu egzystencji każdego człowieka, społeczeństwa i ludzkości (stan finalny),
- Środków przyciągających każdego człowieka, społeczeństwa i ludzkości do tego właśnie celu.
Prawdziwa natura człowieka jest już częściowo nam znana. Z doświadczeń życiowych możemy wnioskować, iż człowiek jest egoistyczny i egocentryczny, że wszystko co robi jest dla satysfakcji i zaspokojenia swoich własnych potrzeb. Cel istnienia lub też predestynacja człowieka na świecie jest dla nas niewiadomą. Nie znamy formy naszej ostatecznej egzystencji, znaczenia i sensu, o które walczymy, optymalnej organizacji społeczeństwa i świata wokół nas. Możemy jedynie przypuszczać, iż natura przetrzymuje informacje o naszych przyszłych stanach, które zawierają w sobie wiedzę o celu istnienia człowieka, społeczeństwa i całej ludzkości.
Nie możemy poznać środków przyciągania do celu, dopóki nie dowiemy się o samym celu jak i o samej naszej egzystencji. Wiedza o prawdziwej, pierwotnej naturze człowieka i o tym, że ostateczny stan, który on według zamiaru dzieła stworzenia, musi osiągnąć, pozwoli nam na otrzymanie szansy na zrozumienie wszelkich cech i zalet wymaganych do przeprowadzenia i spełnienia się wszelkich zmian, które z kolei w zamian pozwolą określić i ustalić co musi być sformułowane w podstawach wychowywania.
Powody porażek wychowawczych
Kontynuując to co zostało napisane wyżej, dopóki nie zdamy sobie sprawy z konieczności zdefiniowania celu dzieła stworzenia i od tego momentu określenia środków niezbędnych do osiągnięcia celu, dopóty wszystkie nasze starania stworzenia odpowiedniej metody wychowawczej nie odniosą sukcesu. Im bardziej z pokolenia na pokolenie wzrasta egoizm człowieka i egoistyczny charakter przenika na zewnątrz, pochłaniając wszystko dla dobra swoich prywatnych, egoistycznych spełnień, tym większe doznamy porażki.
Rozwiązanie problemu
Konieczne jest przeprowadzanie szerokiego dochodzenia w dziedzinie natury człowieka, po to by rozległe kręgi społeczeństwa przekonały się, iż człowiek jest egoistyczną istotą. Pomimo, że taka jest właśnie natura naszego świata, człowiek w odróżnieniu od reszty natury, nie jest obdarowany wewnętrznie żadnym "zaprogramowanym" zachowaniem, właśnie dlatego potrzebuje takiego "zaprogramowania". Zwierzęta nie potrzebują i nie muszą wychowywać swojego potomstwa, ponieważ instynkt samozachowawczy leży w ich naturze, co jest wystarczające do odpowiedniego zachowania na całe ich doczesne życie. Ze wszystkich stworzeń, jedynie istota ludzka nie posiada w swojej ludzkiej naturze programu "odpowiedniego zachowania"; jedynie człowiek jest wolny w swoich wyborach. Bez uświadomienia sobie tego wszystkiego, każdy człowiek z osobna ma własny światopogląd, swoje własne indywidualne cele jak również charakter, który determinuje nasze czyny. Dokonuje wyborów i tworzy dla siebie swój system wychowawczy, w związku z powyższym wszystkie te systemy wychowawcze nie odnoszą sukcesu.
Miejsce naszych brakujących instynktów samozachowawczych ma być wypełnione poprzez odpowiednie wychowywanie. Dopóki uczymy się praw natury, uczymy się jak w odpowiedni sposób egzystować na tym świecie - dopóty nie będziemy mieli niczego, co moglibyśmy tak naprawdę przekazać następnemu pokoleniu. Ponadto pozostaniemy w niepewności, czy nasze wychowanie kolejnych generacji jest odpowiednim wychowywaniem, a nasze całe życie będzie konsekwencją wciąż powtarzających się błędów. Z tego wynika, iż człowiek jest zobowiązany dochodzić do swej prawdziwej natury i celu, i na podstawie tych wszystkich dochodzeń, zobowiązany jest do stworzenia programu dla swego zachowania na całe życie w tym świecie, by dalej móc przekazać do swojemu potomstwu.
Wychowywanie - w kierunku podobieństwa do wyższej przyrody
Obserwując naturę naszego świata, zobaczymy że każdy rodzaj stworzenia, mówiąc o jakim żywym istnieniu - komórce czy narządzie istnieje by służyć potrzebom innych. To jest naturalny mechanizm tego świata, wszechświata i rzeczywistości. Całe istnienie, cała egzystencja zachowuje się zgodnie z zamkniętym systemem składającym się na osobny program. I aby istnieć w tym zamkniętym systemie wygodnie i przyjemnie - człowiek musi istnieć w absolutnym podobieństwie do niego. To wszystko jest do osiągnięcia poprzez odpowiednią równowagę pomiędzy otrzymywaniem i dawaniem każdej osoby w odniesieniu do otaczającej natury i społeczeństwa. Formuła odpowiedniego zachowania każdej osoby zależy od jej indywidualnych, naturalnych cech i zalet, jak również od otaczających ją okazji, jak również jest absolutnie wkalkulowana w naukę, którą jest Kabała. Tak więc bez jakiejkolwiek wiedzy z tej dziedziny nauki, nie jesteśmy w stanie osiągnąć odpowiedniej i właściwej i zrównoważonej interakcji z ludźmi wokół nas, z naturą i społeczeństwem. A także nie mamy czego nauczyć naszych dzieci, nasze potomstwo.
